Gewoon Mara!

Ik had weer een uitje vandaag. Ik mocht me vanochtend weer melden bij... Inderdaad... het Haga! Twee weken geleden was ik er ook al en waren de resultaten en het fysieke gevoel niet bijster goed. Na het afbellen van de intraveneuze kuur, was de afspraak dat de arts mij na twee weken weer terug wilde zien. Fijn dat hij het zo goed in de gaten houdt. Mijn longfunctie was gelukkig weer wat gestegen. Nog niet helemaal terug op het oude niveau maar al weer vier procentpunten beter dan twee weken geleden. En dat geheel op eigen kracht!! Tenminste..., met de nodige onderhoudsmedicatie uiteraard, maar zonder extra kuur! En dat geeft de burger moed. Voor het eerst sinds jaren lijkt het er op dat ik zelf een verkoudheidje/griepje te boven ben gekomen en daar ben ik zo blij om en dankbaar voor! Uiteraard mijmerde ik met de longarts wat de oorzaak hiervan is. Ik opperde de Meronem-verneveling en/of het hardlopen. Hij denkt zelf het hardlopen. Dit zorgt blijkbaar voor meer vitaliteit waardoo

Niet te geloven.... Ik ben de dans ontsprongen! Nadat ik vorige week in het haga was geweest, hield ik mijn temperatuur getrouw bij. En gek genoeg werd er geen verhoging meer gemeten en ook mijn hoestklachten namen af! Ik wist niet wat me overkwam... De afgelopen jaren ontaardde ieder verkoudheidje, ieder griepje in een flinke infectie en weer een opname of een thuiskuur. Bij iedere verhoging wisten de longarts en ik dat het weer foute boel was. En dat was ook wat we dit keer vreesden. Maar ik liet mezelf versteld staan. Ik knapte gewoon vanuit mezelf op. En eigenlijk durf ik dat nog steeds niet te geloven. Ik ben zo dankbaar dat het gebeurt en het geeft zo'n boost. Eindelijk eens een keertje niet direct weer eindigen met een kuur. Maar gewoon een klein griepje dat voorbij gaat... Over tien dagen wil de longarts me weer zien om te kijken hoe het gaat en hoe ik blaas. Qua longfunctie leverde ik immers wel weer wat in. Ik ben blij dat hij er zo kort bovenop zit en dat we sam

Niet alleen onze lieve zoon leert sommen maken, lezen en schrijven. Ook de longarts en ik leren steeds beter te lezen en schrijven met mijn longen en optelsommen te maken van mijn fysieke zijn. Vorige week werd ik verkouden. Verkouden met een hoofdletter V. En daar waren mijn longen niet blij mee. Ik ervoer opeens weer hoeveel ik ook kan hoesten. Gek (en fijn!) hoe je dat na een paar maanden rust 'vergeet'. En niet alleen het hoesten en het sputum nam toe, ook de verhoging kwam weer om de hoek kijken. Gisteren moest ik mij melden voor een reguliere controle en toen lieten ook de cijfers zien dat mijn verkoudheid er weer in had geslagen. Mijn longfunctie was met zeven procentpunten gekelderd. Dus gingen we in overleg, telden alles bij elkaar op en bedachten een plan. De komende dagen hou ik mijn temperatuur bij en maandag vindt er dan overleg plaats. Als er geen verbetering zichtbaar is, staat er dinsdag een bed voor me klaar op de dagopname en ga ik starten met een in