Gewoon Mara!

Inmiddels zit Vic al twee weken thuis van school. Rond negen uur start hij de laptop op, geeft zijn meester een digitale handdruk en begint dan trouw aan al zijn taken. Af en toe mag ik hem even helpen met zijn rekenopdrachten. Dan ben ik zo blij dat hij 'pas' in groep acht zit, hier komen we over het algemeen nog wel samen uit. Inmiddels videochat de meester iedere ochtend met de klas. Zo heerlijk om die totale chaos door de huiskamer te horen, maar ook om te zien hoe de meester het op- en aanpakt. Tussen de lessen door probeert hij wat te jongleren. Van de week ging hij voor een ronde 'wc-rollen-workout. Op maandag train ik nog steeds (uiteraard buiten!) met de fysio in het park achter ons huis. Op woensdag volg ik een online les via de sportschool in mijn woonkamer. (Hahahaha; afschuwelijke foto... Zie mij staan als 'prima ballerina'...) Op vrijdag train ik met Vic samen. Hij neemt dan mijn zuurstoffles achter op zijn rug en rent en wandelt dan met me m

Weet jij nog waar je was toen je hoorde over de eerste corona-patiënt? Ik heb werkelijk waar geen idee meer. Gek genoeg denk ik in eerste instantie bij dat soort berichten altijd 'het zal mijn deur wel voorbij gaan'. Toen de eerste Corona-patiënt in Nederland bekend werd gemaakt, zaten we nog op Texel. Uiteraard schrok ik van dit nieuws. Inmiddels was de eerste naïviteit er af en leek het me niet een erg goed teken dat het inmiddels Nederland had bereikt. Een kleine week later kreeg ik het bericht dat de eerste twee patiënten in ons dorp in thuisquarantaine zaten. Via de 'dorpsroddel' kwam ik erachter dat er iemand zelfs drie straten verderop in quarantaine zat. In mijn hoofd brak er paniek uit. P.A.N.I.E.K. Opeens was Corona heel dicht bij. Sterker nog. In mijn wijk. DRIE straten verderop... Ik besloot toch te gaan overleggen met het ziekenhuis, ik kon het niet meer relativeren. De CF verpleegkundige van het Haga (wat een engelen!!), bleef rustig en geduldig. Me

In de voorjaarsvakantie gingen we met mijn ouders naar Texel. Sebastiaan bleef thuis om te werken dus Vic en ik pakten samen onze tassen in voor vertrek. Nog niet eerder waren we op Texel en we maakten in die week kennis met een winderig, nat, maar prachtig Texel. Kijk je mee? Op de boot naar Texel, voerden opa en kleinzoon de meeuwen. Door het natte weer, brachten we veel tijd in het huisje door; heerlijk met een haakwerkje, tekenspullen of een spelletje. Tussen de buien door, bezochten we de leuke stadjes en pakten uiteraard ook wat 'geocaches' mee. In één van die stadjes, maakte ik een fotootje van de kracht van liefde. Heb jij het hartje al ontdekt? Op woensdag troffen we het lekkerste weer en maakten we een wandeling langs het strand bij De Koog. Er was genoeg te zien op Texel. Vogels, fazanten en konijnen in de duinen. En als het weer toch weer slechter werd, doken we het geweldige zwembad in dat bij het park hoorde. Ik leerde dat ik in