Gewoon oren en KVL -286

Tijdens mijn opname in het Haga kreeg ik één keer per dag een gift Tobramycine. Deze 'Tobra' kreeg ik in het verleden vaker zonder dat ik hier problemen mee ondervond. Tobra staat onder meer bekend vanwege de vervelende bijwerkingen op de oren. 

En hoewel ik deze weken wel wat last had van 'verkoudheidsoren' (irritant gevoel bij het slikken dat voortdurend doortrekt naar de oren) en ik de laatste nachten ook wel steeds dacht dat ik piepjes op de gang hoorde in de nachten, maakte ik me geen zorgen over mijn oren.

We besloten dan ook dat ik de Tobra (Bramitop) thuis zou gaan vernevelen. De eerste nachten thuis sliep ik heel slecht. Mijn hele nachtritme leek van slag door mijn opname. Omdat iedere nacht wel één of twee keer mijn infuus ging piepen of er verpleging binnen kwam in het ziekenhuis, leek nu thuis het hele nachtritme zoek. Maar ik merkte ook iets anders...

Op mijn stille slaapkamer hoorde ik voortdurend piepjes in mijn linkeroor. De eerste nachten dacht ik nog dat ik me vergiste. Overdag hoorde ik het niet tot nauwelijks, maar 's nachts waren ze er weer; die voortdurende piepjes op links. Ook mijn rechteroor bleef (en blijft) maar 'verkouden' aanvoelen.

Ik hoopte en duimde dat het vanzelf weg zou trekken nu ik de Tobra niet meer via het infuus kreeg, maar vond het ook steeds spannender worden dat ik de Tobra nog wel vernevel. Na overleg met mijn fijne team is dus uiteindelijk besloten om voor nu deze verneveling stop te zetten.

Ik baal. Niet alleen vanwege mijn oren, maar vooral omdat de kans nu groot is dat ik dit medicijn niet meer via het infuus mag krijgen. Het is prettig om zoveel mogelijk antibiotica-mogelijkheden te hebben en zo weinig mogelijk resistentie of bijwerkingen te hebben voor medicatie. 

Het is niet anders. Ik hoop dat mijn oren weer bijtrekken en dat ik dan in ieder geval dit keer optimaal resultaat krijg mede door de Tobra.