Gewoon Mara!

Net terug uit het Haga en vers van de pers het laatste nieuws... Laat ik beginnen met te zeggen dat ik goede dagen en soms minder goede dagen heb. Tijdens de minder goede dagen heb ik het koud, krijg ik mezelf niet op temperatuur, hoest ik meer en slaap ik veel. Tijdens goede dagen lukt het me goed om het dagelijks leven te leiden. Eergisteren opeens ook weer een hoop buikklachten. Dus eigenlijk was ik wel blij dat ik naar het Haga mocht. Vanochtend nam de buikpijn gelukkig al af. En reed ik vol verwachting naar het Haga. Het consult begon weer met het blazen van de longfunctie en ik werd aangenaam verrast. Al weer een hele boel procentpunten er bij! Mijn FEV1 kwam uit op 75 %, 2. 13 liter. Ik was helemaal in de gloria!!! De arts was uiteraard ook bijzonder tevreden. Hij noemt dit een prachtige uitgangspositie, een longfunctie waar we vanaf nu altijd naar toe zullen bouwen. Ik moet vooral doorgaan met hoe ik nu bezig ben. Zo therapietrouw blijven en goed voor mezelf blijven

Na het grote-mensen-feestje volgde natuurlijk nog 'traktatie-dag' en het kinderpartijtje. Voor het trakteren in de klas maakten we samen vuurpijlen: ( helaas, helaas, het downloaden van een foto van de traktatie lukt even niet. Mogelijk een ander keertje?) Diezelfde middag gingen er vijf kindjes met ons mee naar huis. Want hee; als je vijf wordt, mag je vijf kinderen uitnodigen, schrijven de boekjes voor ;). Gelukkig had hij ook precies vijf vriendjes die hij wilde vragen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik best een beetje opzag tegen het kinderfeestje. Ik ben van 'gestructureerd', 'georganiseerd' en 'opgeruimd'. En ik had al snel begrepen dat deze drie vaardigheden niet heel goed samengaan met een kinderfeestje. Maar gelukkig liep alles gesmeerd. Vic pakte zijn cadeautjes uit en we aten poffertjes. Daarna vond er een speurtocht plaats (fijn dat het droog en zonnig was!) op zoek naar de schat. In de schatkist zat voor ieder kind een eigen t-shirt ve

Het was vrijdag niet alleen de verjaardag van onze Vic, maar er werd die dag ook carnaval gevierd op school. Dus na het zingen bij zijn bed en het uitpakken van de cadeau's, moest er ook geschminkt worden: Hoewel hij eigenlijk verkleed moest als iemand met de letter P (denk aan politie, piraat, prinses), wilde hij het allerliefst als Ninja! Dus werd hij een PowerNinja hadden we bedacht :).   Na school genoten we van heerlijke broodjes en speelde hij met zijn nieuwe speelgoed. We aten een taartje en gingen s'avonds patatjes eten bij de Mc.    De volgende dag was zijn 'grote-mensen-feest'. Hij genoot van alle aandacht en werd enorm verwend. Zijn grote wens om een heleboel Lego te krijgen, kwam gelukkig uit. Voordat hij ging slapen noemde hij als mooiste moment van de dag dat hij een heleboel cadeau's had gekregen, maar ook dat hij het leuk vond dat iedereen op zijn verjaardag was gekomen. En zo is het, ventje! :)  

Morgen. Morgen wordt onze grote kleine man vijf jaar oud. V.I.J.F! Ik ben subjectief, ik weet het, maar het is zo'n leuk ventje. Lief, vooral heel erg lief! Sociaal, invoelend en zo lief. Hij huppelt door het leven. Hij staat op met een grote glimlach en gaat weer slapen met diezelfde mooie lach. Hij kletst aan één stuk door, geeft zijn kijk op het leven. Hij observeert, wacht af, maar laat dan toch van zich horen. Morgen wordt hij vijf. Lieverdje: gefeliciteerd! Alle liefs, mama.