Gewoon rustiger.

Na het grote-mensen-feestje volgde natuurlijk nog 'traktatie-dag' en het kinderpartijtje.
Voor het trakteren in de klas maakten we samen vuurpijlen:
(helaas, helaas, het downloaden van een foto van de traktatie lukt even niet. Mogelijk een ander keertje?)

Diezelfde middag gingen er vijf kindjes met ons mee naar huis. Want hee; als je vijf wordt, mag je vijf kinderen uitnodigen, schrijven de boekjes voor ;). Gelukkig had hij ook precies vijf vriendjes die hij wilde vragen.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik best een beetje opzag tegen het kinderfeestje. Ik ben van 'gestructureerd', 'georganiseerd' en 'opgeruimd'. En ik had al snel begrepen dat deze drie vaardigheden niet heel goed samengaan met een kinderfeestje. Maar gelukkig liep alles gesmeerd.

Vic pakte zijn cadeautjes uit en we aten poffertjes. Daarna vond er een speurtocht plaats (fijn dat het droog en zonnig was!) op zoek naar de schat. In de schatkist zat voor ieder kind een eigen t-shirt verpakt  met een afbeelding er op (door deze crea-mama er op getekend!) die vervolgens met textielstiften ingekleurd mocht gaan worden.
En toen was gewoon, zomaar opeens (en eigenlijk ook zo bedacht in mijn hoofd) de tijd voorbij.
Vic had het reuze gehad, de kinderen gingen vol trots in hun nieuwe shirt naar huis en wij hadden eveneens genoten.

De dag daarna begon zijn eerste zwemles en vanaf nu moeten we dus twee keer per week naar het zwembad. Hoewel hij na de eerste les niet erg blij was met de badmeester ('ik vind hem zo spannend'), ging het toch ook de tweede les weer erg goed. Hij doet heel hard zijn best, kijkt bij de andere kinderen af en toont geen enkele watervrees.

Wat een kanjer die vijfjarige van ons!

En nu graag weer terug naar het normale leven; rust in de tent!