Gewoon Mara!

Ik heb echt een hekel aan kou!  Zo, dat is er uit.  Mij maak je niet blij met een natte herfstdag, bevroren slootjes of een temperatuur onder nul. Laat mij maar binnen zitten bij de kachel, onder een donzig fleece-dekentje met een warm bakje koffie. Owee als ik naar buiten moet met die kou. Vingers die niet meer warm worden, een druppende neus van de kou en een lijf dat ik niet meer opgewarmd krijg.  Ook aan wandelen heb ik echt een hekel. Niets zo doelloos als een beetje wandelen. Daarnaast kost wandelen mij zo veel adem. Eigenlijk is wandelen zonder zuurstof niet goed te doen. Ik moet voortdurend stoppen om op adem te komen of er komt weer een flinke hoestbui. Wandelen en praten tegelijk is helemaal een no-go. Fietsen.. à la, maar dan uiteraard wel elektrisch. En droog. En het liefst een beetje warm ;).  Een hele grote natuurliefhebber blijk ik ook al niet te zijn. Ja, ik hou van de bloesem, van de zon op mijn gezicht, van de voorjaarsbloemen. In de winter is alles dor en kaal. Sneeu

Klazien uit Zalk. Ken je haar nog? De grijze 'moeke' die bekend stond om haar natuurmiddeltjes? Deze blog vertel ik alles over alle 'natuurlijke' producten ('Klazientjes') die ik neem. Niets is wetenschappelijk gestaafd en ook ik modder maar wat aan. Maar wie weet heb je er wat aan. Het is een goedkope maar vooral natuurlijke manier om mogelijk iets aan mijn fysieke zijn te verbeteren.  Ter voorbereiding op dit schrijven las ik op de website van de  NCFS  ook een stukje over niet-reguliere behandelingen met kruiden en planten, waar mijn eerste 'middeltje' in beschreven staat.  Laat ik beginnen met de Kurkuma . Sinds jaren slik ik Kurkuma-pillen. Kurkuma is eigenlijk gewoon gele kerriepoeder. Het zou ontstekingsremmend werken. Welke dosering dan precies nodig is, is onbekend. Een arts zei eens dat je misschien wel zoveel er van moet eten dat je geel ziet.  Een aantal jaar geleden kwam er een moeder in het nieuws die haar CF-zoon een 'supermoes' ga

Dus gaat het leventje gewoon door.  We genieten onwijs van onze 'tuinkamer'. Hoewel we nog zeker het één en ander moeten inrichten en willen toevoegen, kunnen we er al onwijs gezellig zitten. Dit is voor mij de meest veilige manier om mensen te zien, buiten, maar het voelt als binnen. We trekken onze warme kleren aan en steken de houtkachel aan. Ook het straalkacheltje is lekker voor de warmte. Er liggen warme dekentjes om onder te zitten en met de lampen aan kunnen we zelfs 's avonds buiten borrelen. Wel willen we het toch deels tijdelijk dicht maken met doeken om de wind beter buiten te houden en de warmte beter vast te houden. Uiteraard zal er vanwege de ventilatie en de houtkachel niet alles worden dicht gemaakt.  Twee maanden geleden bestelde ik twee ludieke mondkapjes bij een Chinese website en vandaag kwamen ze eindelijk binnen. Of ze echt bescherming bieden? Nee, natuurlijk niet. Maar grappig zijn ze wel :) Moeten jullie nu ook aan  dit liedje  denken? Wat blijft da

Er is niet veel meer te melden dan de gebruikelijke 'ditjes en datjes'. Het leven rond huis en tuin gaat door. Ik train met de fysio, draai mijn YouTube trainingen, videobel met familie en vrienden en fiets door de buurt om caches te zoeken en mezelf bezig en in beweging te houden.  Ook Sebastiaan zit nog steeds volledig thuis nu de horeca voorlopig nog dicht zit. We zoeken naar tijdelijk ander werk voor hem en in de tussentijd heeft hij fijn het sporten weer opgepakt, doet wat klusjes en kookt iedere avond heerlijk voor ons gezin.  In onze tuinkamer ontvangen we af en toe bezoek. Wat een heerlijke plek is het nu al geworden. Zeker als het windstil is, zoals de afgelopen dagen, is het er met de hout- en straalkachel aan aangenaam zitten. Ik fleur helemaal op van de bezoekjes. Even een ander praatje en écht contact met anderen.  Door het afgesloten bezorg-abonnement bij de Albert een aantal weken geleden, heb ik nu gelukkig een wekelijks persoonlijk bezorgmoment en hoef ik me du

De eerste uitslagen van mijn urine zijn binnen en het blijkt dat ik op microscopisch gebied te veel eiwitten lek. Gelukkig nog minder dramatisch dan ik in eerste instantie begreep. Het lekken van eiwitten is eigenlijk een eerste signaal dat de filters in mijn nieren minder goed gaan werken. Op de langere duur kan er dan nierschade ontstaan. Om verdere nierschade te voorkomen, heb ik er dus een medicijn bijgekregen. Het nadeel is dat deze pil eigenlijk een bloeddrukverlager is (en ik een prachtige bloeddruk heb) en het hoestprikkels kan veroorzaken. Nou, hoestprikkel heb ik al genoeg... Maar goed 'het kan..', dus het hoeft niet ;). Ik ben er een paar dagen geleden mee begonnen en we gaan kijken hoe ik er op reageer.  In januari 2021 mag ik terug naar de poli en wederom 24 uurs urine inleveren. Ook zal ik voor die tijd door de nefroloog (nierarts) gezien worden. Ik voeg weer een nieuwe arts toe aan mijn rijtje van: - Longarts ( Mijn nummer één: de allerbeste in wie ik zoveel ver