Gewoon sommen maken.

Niet alleen onze lieve zoon leert sommen maken, lezen en schrijven.
Ook de longarts en ik leren steeds beter te lezen en schrijven met mijn longen en optelsommen te maken van mijn fysieke zijn.

Vorige week werd ik verkouden.
Verkouden met een hoofdletter V.
En daar waren mijn longen niet blij mee. Ik ervoer opeens weer hoeveel ik ook kan hoesten. Gek (en fijn!) hoe je dat na een paar maanden rust 'vergeet'.
En niet alleen het hoesten en het sputum nam toe, ook de verhoging kwam weer om de hoek kijken.

Gisteren moest ik mij melden voor een reguliere controle en toen lieten ook de cijfers zien dat mijn verkoudheid er weer in had geslagen. Mijn longfunctie was met zeven procentpunten gekelderd.

Dus gingen we in overleg, telden alles bij elkaar op en bedachten een plan. De komende dagen hou ik mijn temperatuur bij en maandag vindt er dan overleg plaats. Als er geen verbetering zichtbaar is, staat er dinsdag een bed voor me klaar op de dagopname en ga ik starten met een intraveneuze kuur.

Ik sta er helemaal achter. We weten inmiddels dat ik nauwelijks reageer op orale antibiotica en ik vind het prettig dat het Haga de infecties flink aanpakt. Ik heb een prachtige zomer gehad en de laatste kuur is inmiddels bijna vijf maanden geleden. Als ik dat vergelijk met 2013 is dat een lange periode!

Natuurlijk zou het jammer zijn als het moet en is een kuur nooit leuk. Maar voorlopig is het nog geen dinsdag en hou ik goede moed. Ik doe even een stapje terug, heb de Echinaforce weer gekocht en hoop dat mijn lichaam sinds de Meronem-verneveling en het vijf keer sporten in de week toch een soort 'zelfhelend vermogen' heeft opgebouwd. Vandaag had ik in ieder geval een redelijk goede dag.

Duimen omhoog en vingers gekruist dus voor aanstaande maandag!