Gewoon gewichtige zaken
In het verleden had ik eigenlijk nooit moeite met mijn gewicht. Ik was wat je noemt 'een dikke cyster'. Tijdens infecties verloor ik wel gewicht, maar dat at ik er daarna ook wel weer in een vrij rap tempo aan. De laatste twee, drie jaar echter werd het steeds moeilijker om gewicht er weer bij te krijgen en koos ik er vaker voor om tijdelijk aan de drinkvoeding te gaan voor de extra calorieën. Zodra er echter gedreigd werd met sondevoeding, zette ik mijn hakken pardoes in het zand. Zolang ik nog een normale bmi heb, weiger ik een slang in mijn neus. Tijdens de laatste opname was ik weer enkele kilo's kwijt geraakt en het lukte me thuis niet zo goed ze er weer bij te krijgen. Sterker nog; vaak zag ik het afgelopen jaar mijn gewicht steeds een paar honderd gram afnemen. Maar omdat mijn bmi nog steeds oké is, nam ik het voor lief. In december zag ik mezelf op de weegschaal weer onder een kleine magische grens schieten en toen begreep ik dat er iets moest gebeuren. De dri