Gewoon Mara!

Eigenlijk is er gewoon even geen nieuws te melden. En je weet wat ze zeggen; geen nieuws is.... Inderdaad! Het gaat z'n gangetje, het hobbelt. En hobbelen is fijn! Hebben jullie overigens afgelopen week de uitzending gezien van De Wandeling met daarin CF-collega Kim Moelands? Ik vind het echt een 'must see' voor iedereen die mij kent. Vooral ook vanwege de mentale kant van het ziek zijn. Hoe positief ik ook altijd lijk te zijn, het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. HIER  kun je het terug kijken. Overigens ook een prachtig mooi voorbeeld van de kracht van liefde! In het paasweekend gingen wij naar een klein attractieparkje in de buurt. Bij de ingang trof ik het volgende aan:    Om vervolgens later in het park dit prachtige plaatje te kunnen schieten! Liefs!

Hoe heerlijk is het.   De zonnestralen op mijn gezicht. Een bakje koffie in de achtertuin. De bloeiende bloesem. De tuin die ontwaakt. De winterkleren weer boven in de kast. De eerste keer met blote benen naar buiten. Blije mensen op de fiets.   Hallo lente!   

Weet je nog dat ik begin februari schreef over onze vliegplannen? Inmiddels zijn we weer een stukje verder in het hele traject, dus hier even een update. Na jullie reacties ondernam ik twee belangrijke stappen; 1. ik overlegde een aantal keer telefonisch met mijn zuurstofleverancier op wie ik al mijn vragen kon afvuren. 2. ik bekeek de website van Transavia nauwkeurig en belde en mailde met hen om goed af te spreken wat wel en niet is toegestaan. Uiteindelijk besloot ik dat ik geen zin had in alle rompslomp en mijn vragen neer te leggen bij het reisbureau. Ik legde mijn brede vraag bij hen neer: 'mijn kind wil graag naar een groot hotel in Griekenland met een gigantisch zwembad, manlief wil naar Italië of Spanje met het vliegtuig. En ik? Ik ben gelukkig als ik met mijn mannen op vakantie kan en de zuurstof voor me is geregeld.' Volgens de dame kon zuurstof bij alle maatschappijen geregeld worden en moesten we eerst maar eens kijken waar we überhaupt naar toe wilden. We