Gewoon klaar met de basisschool!

We kozen voor Vic een basisschool uit in ons dorp toen hij pas twee jaar oud was.
Het is moeilijk om dan te bepalen welke school bij je kind zal passen. In onze directe buurt zit niet echt een school, vier andere basisscholen lagen op ongeveer dezelfde afstand van ons huis verwijderd.

Eén school voelde direct goed. Ze werkten met 'maatjestijd', 'complimentenkring' en de school zag er rustig, vriendelijk en schoon uit. Dus toen hij vier werd, bracht ik hem naar deze school. Met de tranen op mijn wangen rende ik de klas uit.
Hij trof een lieve en kundige kleuterjuf, gleed vervolgens uit naar groep drie en had heel veel plezier in lezen. De vriendschap met zijn (nu nog steeds) beste vriend groeide. In groep vijf kreeg hij voor het eerst een jonge meester voor de klas. Dezelfde meester die hem nu uitzwaaide in groep acht.
Ieder rapport en oudergesprek verliep hetzelfde; 'Vic is zo sociaal, werkt zelfstandig en doet goed zijn best'. In groep zes kwam voor het eerst een voorzichtig schooladvies en dit HAVO-advies is gebleven tot nu.

Afgelopen week nam hij afscheid van zijn basisschool. De musical werd twee keer opgevoerd zodat de groep acht ouders onderverdeeld konden worden in kleine clubjes. Hij had de rol van stuntman Han. Hij moest zeven zinnen zeggen. Het was heerlijk om onze 'lange lijs' op dat podium te zien staan. Ongemakkelijk met dat beginnende puberlijf en de slappe lach krijgend omdat zijn ouders naar hem keken.

Afgelopen woensdag fietste hij voor de laatste keer naar school met zijn beste vriend. Helaas gaan ze niet naar dezelfde middelbare school. 

De dag daarna werd er door wat enthousiaste ouders een survival geboekt. Een leuke afsluiter voor de acht kinderen van deze groep acht.

En zo sluiten we weer een periode af. En kijken we ook weer uit naar de nieuwe fase die komen gaat.

We merken dat hij er aan toe is om door te gaan. De brugklas wacht op hem!