Gewoon Mara!

Op Hemelvaartsdag reden Vic en ik naar Antwerpen. Sebastiaan moest helaas werken, dus gingen we met z'n tweetjes op pad voor Vics' kennismaking met deze geweldige Belgische stad.  Tegenover de stadsschouwburg boekte ik een hotel voor ons tweetjes, dus we konden al lopend de stad in. Uiteraard waren op dag één vrijwel alle winkels dicht, dus verkenden we de stad al geocachend. We verbaasden ons over de enorme hoeveelheid aan mensen die er liepen en ik moest daar echt wel weer even aan wennen.  Vic genoot van al het lekkers dat we zagen en wilde uiteraard van alles proeven en uitproberen. Zo starten we onze wandeling met wafels.  De terrasjes zaten stampensvol en we hoorden allerlei talen om ons heen. Vic raakte direct in de vakantiestemming.  Ruim acht kilometer en een frozen yoghurt later, belanden we op onze hotelkamer met heerlijk gekocht snoep. Even chillen voordat ik met mijn puber naar een restaurantje in de buurt ging.  We genoten samen van een Italiaanse maaltijd en het

Naast het starten van de Kaftrio, gebeurde er natuurlijk nog meer op medisch gebied.  Voordat ik kon starten met de medicatie, had de arts een CT-scan aangevraagd. Uit de CT-scan kwam wederom naar voren dat mijn linkerlong niet meer functioneert en zelfs wat aan het 'slinken' is. We moeten dus superzuinig zijn op mijn rechterlong, want die zal al het werk moeten blijven doen. Ook zien ze anatomisch dat hierdoor niet alles meer op de juiste plek ligt. Dit werd ook bevestigd tijdens de gastroscopie; ook mijn maag schijnt anatomisch niet meer correct te liggen. Alles schuift een beetje op van binnen, ik ben gewoon een 'beetje scheef' 😜.  Verder zijn er gelukkig geen gekkigheden naar voren gekomen uit de  gastroscopie . De bloedarmoede wordt niet veroorzaakt door lekkage in de maag, maar lijkt eerder te komen door het chronisch ziek zijn. Ook uit de kweken is er gelukkig niks geks naar voren gekomen.  Voor komende week staat er een oogonderzoek op de planning, dit is nodig

Via de app kreeg ik al de vraag wanneer ik mijn eerste update plaats over de Kaftrio. Na lang twijfelen heb ik besloten dit 'nog even niet' te doen. Ik ben zelf nog aan het ervaren wat ik allemaal wél maar ook nog allemaal niét voel en ik merk dat ik door het delen ook wat mentale druk bij mezelf neerleg.  Ik wil het gewoon ervaren.  Voelen. Ondergaan. Maar ook; Loslaten.  Dus: het gaat goed met me. Ik leef nog. Ik heb vooralsnog geen nare bijwerkingen en merk al wel wat kleine dingen.  Vandaag is de negende dosis er in gegaan.  Ik ga jullie echt een keertje bijpraten over de eerste dagen, maar wil op dit moment gewoon even dicht bij mezelf en mijn lijf blijven.  Dus: geen zorgen, ik kom er op terug. Beloofd!