Gewoon taakjes oppakken.

Op zondag, een week geleden, ging mijn schoonmoeder weer naar huis na een week voor ons gezin te hebben gezorgd. Vanaf maandag nam ik het roer dus weer over.

Mijn taak die ik mezelf op de eerste dag had opgelegd was domweg Vic naar school brengen en halen. En boodschappen halen. Dat leek me wel even genoeg.
Vanwege de vele sneeuw liep ik de tweede dag naar de school van Vic die twee kilometer verder ligt. Een flinke wandeling dus ('en een goede training' riep ik optimistisch).
Op de derde dag haalde ik de stofzuiger door het huis. En op dag vier?
Ach, toen ging ik maar weer naar de sportschool..! En dat viel eigenlijk niet tegen.

Ik pak dus langzaam aan het dagelijks leven weer op.
Iedere dag weer een nieuw taakje, een beetje extra.
Vandaar de stilte hier op het weblog.

Ik ben er. Het gaat goed.