Gewoon fysio-overleg.

Na jarenlang te zijn gedrild door fysio W. in het AZU, mocht ik mij vandaag melden voor een test bij fysio L. in het Haga. Tijdens mijn opname hadden we reeds kennis gemaakt en met zijn collega M. had ik gesproken over mijn huidige trainingsschema. Zij had de nodige vraagtekens hierbij, dus mocht ik vandaag verschijnen voor verder overleg.

Fysio L. had de eerdere resultaten opgevraagd in het AZU en ik mocht direct beginnen met de looptest. Dit is een veredelde shuttle-run-test, bij velen bekend. Alleen dan zo langzaam afgesteld dat wij CF-ers niet direct na ronde één uitvallen. De saturatie en hartslag worden nauwkeurig bijgehouden en de fysio vinkt af welke treden gehaald worden.

In totaal liep en rende ik 950 meter, 100 meter meer dan mijn laatste test in november 2012. Destijds tikte ik een saturatie aan van 78 %, vandaag dipte ik tot 83 %. Toen werd het zo licht in mijn hoofd, dat ik echt moest stoppen. Laten we dus zeggen dat ik ongeveer 500 meter gewandeld heb en 450 meter gerend.

De fysio was tevreden. In de resultaten was zichtbaar dat ik bij 6 kilometer per uur conditie aan het opbouwen ben (een hartslag hoger dan 130) en mijn saturatie netjes blijft. Zodra de snelheid toeneemt, daalt mijn saturatie te ver.
Voorlopig hoef ik nog even geen zuurstof te gebruiken tijdens het sporten, was de belangrijkste conclusie.

Ik moet pogen om tijdens het trainen mijn hartslag tussen de 130 en 140 te brengen, omdat ik dan aan het opbouwen ben, en mijn saturatie op minimaal 90% houden.
Ik moet eerlijk bekennen dat dit normaliter niet lukt. Meestal zakt mijn saturatie al onder de 90 als mijn hartslag nog ergens rond de 115 ligt. Maar wonder boven wonder lukte dit vandaag dus wel!

Volgende week moet ik naar de poli voor controle en wil de fysio me nog een keer zien voor nog wat krachttesten. Vanaf donderdag ga ik weer beginnen op de sportschool, zodat ik volgende week direct kan melden hoe de eerste trainingen zijn gegaan.

Eigenlijk was ik ook graag wat meer gaan hardlopen tijdens mijn trainingen, maar voorlopig zit dat er nog niet in schat ik in. Het afgelopen jaar is me dat in ieder geval niet gelukt vanwege de te snel dalende saturatie. Maar vol goede moed pak ik nu het trainen weer op en wie weet loop ik ooit wel die halve marathon ;-D.
Ik ben me er bewust van dat ik toch het idee heb dat mijn conditie verbeterd is, sinds ik train. Mijn lichaam lijkt sneller te herstellen van een infectie en ik kan trainings-gewijs al zo veel meer dan een jaar geleden. En daar ben ik bijzonder trots op!