Gewoon Mara!

Toen het mannetje vorig jaar een loom-bord had was er één iemand wel erg enthousiast aan het 'loomen' en dat was ik... :). Toen ik ook nog op Pinterest de meest prachtige haaksels voorbij zag komen, besloot ik dat ik ook een haak-poging wilde wagen. Met een vriendin uit het dorp ging ik knus en kneuterig een avondje op haakles. Wat hebben wij gelachen! Maar het had wel tot gevolg dat ik mijn eerste tas ging haken, en nog een tas, en een knuffeltje en nog een knuffeltje... Na net twee maanden haken, besloot ik dat het tijd was voor het grotere werk en begon ik aan de Cal2015. Een deken waarbij je iedere week een nieuwe rand kon donwloaden en dus gaan haken. Na negen maanden haken is de deken nu af! Wat heb ik genoten van deze enorme haak-klus.   De eerste paar weken.. Langzaam werd de deken groter en groter.  De deken is uiteindelijk 1.70m bij 1.70m geworden en ik kan er heerlijk met Vic onder kruipen als we televisie zitten te kijken. Eigenlijk hou ik helemaal

De afgelopen twee dagen had ik opeens weer hoge koorts en veel pijn in mijn linkerlong. Links is niet mijn meest sterke kant; mijn long functioneert daar maar voor de helft vanwege alle verlittekening die is opgetreden en mijn linkerborst heeft het ook niet overleefd. Tegenwoordig gaat een luchtweginfectie dan ook al snel gepaard met pijn rondom mijn linkerlong. Na een flink middagdutje deed ik mijn ogen open en zag dit buiten: Zie er in wat je er in wilt zien, maar voor mij was het even 'de kracht van liefde'. Inmiddels nemen de klachten ook weer af dus ik hoop van harte dat ik de dans ontspring. Fijn weekeind!

Afgelopen week ben ik dus erg druk geweest met de buik. Maar er zit weer beweging in en de pijnlijke krampen zijn gelukkig verdwenen! Ik lijk niet meer zwanger en kan het dagelijks leven langzaam aan gelukkig weer draaien. Allerliefste E. had er wel een toepasselijk plaatje bij :D

Het is fijn dat anderen het begrijpen als ik er even door zit. Het ook mij soms wel eens moeite kost om de schouders er weer onder te zetten. Deze week werd ik verwend, kijk maar:   Over de kracht van liefde gesproken...

Afgelopen zondag was het dus opeens stil. Stil in mijn buik. Doodstil. Pijnlijk en doodstil ook nog eens. En uit ervaring weet ik inmiddels; dat is niet goed! Dus verhoogde ik mijn laxeerzakjes, stopte met vast voedsel en wachtte op wat komen ging in de pot. Op een enkel verdwaald windje na (waar ik al blij mee was, want dat betekende dat er in ieder geval nog iets van beweging in zat..) gebeurde er helemaal niets. Maandag na overleg met het Haga begonnen met het drinken van laxeerdrank (Kleanprep). Vier liter later kwam er wel wat beweging in, maar de pijn en dikke, strakke buik hielden aan. Dus meldde ik me op dinsdag maar weer eens op de poli. Na een uitgebreide buikecho bleek gelukkig dat ik geen DIOS  heb, maar dat de peristaltiek traag werkt. Dokter H. legde uit dat dit vaak wordt gezien bij CF na periodes van instabiliteit. De motoriek van de darmen raakt dan ontregeld en wordt als het ware 'lui'. Ook hebben mogelijk het Prednison en Tavanic gebruik hiermee te

Afgelopen weekeind had ik even geen zin om te bloggen. Ik heb namelijk weer dikke file in mijn buik! Vandaag ben ik dan ook begonnen met het drinken van vier liter laxeermiddel. Dus na de pret met pred, heb ik nu pret met (klean) prep... ;) Desondanks natuurlijk nog even wat liefde:

Gisteren zat mijn twee-weekse kuur Tavanic en Prednison er op. Gedurende de afgelopen dagen was ik wisselend enthousiast over de resultaten. Er zaten fijne dagen bij waarbij ik weinig hoestte en barstte van de energie, maar er waren ook een hoop dagen met veel en vies sputum en 'net niet lekker voelen'. Het lastige vind ik dat ik op een zeker moment een soort referentiekader mistte. Na een intraveneuze kuur voel ik me vaak erg schoon van binnen en begin ik echt weer met een nieuwe, frisse start. Dat effect voel ik nu niet. Maar ik wil ook niet ontevreden zijn; immers de koorts is weg gegaan en ik kon het dagelijks leven best weer aardig oppakken. Gisteren besprak ik het met mijn longarts. We kwamen beiden tot de conclusie dat het vooral nu spannend is wat mijn lichaam gaat doen zonder de extra ondersteuning. Op het moment dat ik me weer slechter ga voelen of weer koorts ga krijgen, word ik direct ingepland voor een intraveneuze kuur. De periode van instabiliteit moet doorbr