Gewoon VEERTIG.... en de kracht van liefde -100
Vandaag is het een bijzondere dag. Vandaag werd ik veertig jaar geleden geboren in een ziekenhuis in Amersfoort.
Toen mijn ouders de diagnose CF te horen kregen, werd hierbij verteld dat ik niet ouder zou worden dan twintig jaar. Deze leeftijd heb ik inmiddels verdubbeld.
De kinderen die nu geboren worden met CF krijgen een levensverwachting van gemiddeld veertig jaar mee.
En nu ben ik vandaag veertig jaar oud geworden en dat vind ik heel bijzonder.
Stiekem laat ik een traan.
Het ontroert me.
Maakt me trots.
Het voelt liefdevol en krachtig.
En misschien is het ergens ook een klein beetje angstig.
We vieren het leven!
Omdat we blij zijn dat we bij elkaar mogen zijn. Dat we mogen genieten van alle mooie dagen. En ook proberen te genieten op wat minder mooie dagen. Het leven is zo waardevol en ik hoop met heel mijn hart dat ik er met mijn heerlijke gezin nog zoveel mooie jaren aan vast mag plakken.
Ik hoor in het rijtje 'bejaarde CF-ers'. En hoewel ik heus een mooi, glad gezicht terug zou willen hebben, ben ik trots op iedere rimpel. De CF heeft me er nog niet onder gekregen en komende zomer is het vijf jaar geleden dat ik de diagnose kanker kreeg.
Ik vind het hebben van CF en (destijds) het hebben van kanker angstig en onvoorspelbaar, maar ondertussen tik ik nu mooi de veertig aan! En eigenlijk is er dan maar één advies; 'plukken die hap!'.
Toen mijn ouders de diagnose CF te horen kregen, werd hierbij verteld dat ik niet ouder zou worden dan twintig jaar. Deze leeftijd heb ik inmiddels verdubbeld.
De kinderen die nu geboren worden met CF krijgen een levensverwachting van gemiddeld veertig jaar mee.
En nu ben ik vandaag veertig jaar oud geworden en dat vind ik heel bijzonder.
Stiekem laat ik een traan.
Het ontroert me.
Maakt me trots.
Het voelt liefdevol en krachtig.
En misschien is het ergens ook een klein beetje angstig.
We vieren het leven!
Omdat we blij zijn dat we bij elkaar mogen zijn. Dat we mogen genieten van alle mooie dagen. En ook proberen te genieten op wat minder mooie dagen. Het leven is zo waardevol en ik hoop met heel mijn hart dat ik er met mijn heerlijke gezin nog zoveel mooie jaren aan vast mag plakken.
Ik hoor in het rijtje 'bejaarde CF-ers'. En hoewel ik heus een mooi, glad gezicht terug zou willen hebben, ben ik trots op iedere rimpel. De CF heeft me er nog niet onder gekregen en komende zomer is het vijf jaar geleden dat ik de diagnose kanker kreeg.
Ik vind het hebben van CF en (destijds) het hebben van kanker angstig en onvoorspelbaar, maar ondertussen tik ik nu mooi de veertig aan! En eigenlijk is er dan maar één advies; 'plukken die hap!'.
En zo is het maar net! Hartelijk gefeliciteerd met je 40ste verjaardag en dat er nog maar heel veel geplukt mag worden de komende jaren.
BeantwoordenVerwijderenDikke (verjaardags)kus voor jou
Met een grote glimlach las ik je blog. Van harte en nog velleeere jaren erbij toe gewenst 😍
BeantwoordenVerwijderenLief vriendinnetje, trots mag je zijn! Op naar de volgende 20!
BeantwoordenVerwijderenXx Marianne
Zo af en toe bezoek ik je blog om te lezen hoe het met je gaat. En toevallig lees ik dit keer over je 40e verjaardag, om vervolgens te concluderen dat ik blijkbaar ook binnenkort tot de 'cf-bejaarden' (bedankt voor de titel) ga horen. En dan, zoals ik zou zeggen, zijn we nog maar op de helft om tot de 'CF-osaurussen' te gaan behoren. ;D
BeantwoordenVerwijderenHet doet me goed te lezen dat je je nog steeds kranig overal doorheen slaat en samen met je gezin alle ballen hoog weet te houden. Taai zoals een cf-er betaamd. Erg knap!
Alle kracht toegewenst voor de volgende 40 jaar en ik kom hier zo af en toe nog wel eens langsfietsen.
Groet,
Rik (je weet wel van de papieren tweet in het UMC van jaaaaren geleden)