Gewoon Mara!

Op een maandagochtend om acht uur moet ik me melden in het Haga voor een MRI.  Door het vervelende en vooral enge voorval in  mei  en het  tumortje  dat vervolgens gevonden was tijdens de MRI, moest ik nu terugkomen voor een vervolg-MRI. Centraal stond de vraag of het knobbeltje groeit of stabiel klein was gebleven.  Om zes uur gaat de wekker. Met zo'n vast medicatiepatroon als het mijne, is vroeg vertrekken een hoop gedoe. De grote verneveling bewaar ik dan ook maar voor 'na thuiskomst'. Omdat het verkeer reuze mee zit vanwege de zomervakantie, ben ik al om half acht in het Haga.  'W eet u hoe het werkt?'  vraagt de verpleegkundige als ik in het hokje sta. 'Natuurlijk', zeg ik heel stoer; 'ik heb mijn sieraden al af gedaan'. Dan kijk ik naar beneden en denk.... KAK! Ik heb een leuke jumpsuit aangedaan die sluit met een (jawel..) rits! Ik vraag haar of ik de jumpsuit gewoon naar beneden mag doen, maar helaas kan dat niet. De magnetische werking van d

Het nagenieten van onze vakantie is zalig. Het voelde als één groot cadeau na 'anderhalf jaar thuis zitten' om in een heel andere omgeving te zijn, te denken dat Corona er bijna niet meer is (ik weet heus beter..) en domweg te genieten van het 'zijn'. Maar ook het zalige weer; rond de 35 graden, vrijwel de hele dag zonneschijn en een beetje uitpuffen bij het zwembad.  Sinds ik Symkevi gebruik, ben ik gestopt met alle (dagelijkse) laxeermiddelen. Mijn darmen hebben het goed opgepakt, maar kregen het op vakantie toch behoorlijk moeilijk. Ik trainde niet meer, at veel en vet en voornamelijk wit brood. Daar was mijn buik niet zo blij mee. Dus liep ik vast of met enorm opgezette buiken rond in mijn bikini. Uiteraard had ik wel medicatie meegenomen, maar het bleef een beetje 'aan klooien' die twee weken.  Mijn longen deden het echter opmerkelijk goed in Italië. Na een paar dagen hoorde ik mezelf hardop zeggen 'ik hoest bijna niet meer'. Voor het slapen gaan, h

Vorig jaar zomer hadden we een vakantie naar Spanje geboekt. Vanwege Covid annuleerden we alles en kwamen we een weekje terecht op een camping op de natte Veluwe. Vol goede moed en vertrouwen boekten we direct een fantastisch huis voor dit jaar met onze vrienden, we gingen er vanuit dat een reisje naar Italië dan vast weer zou kunnen... 2021 vorderde en de keuze om wel of niet naar Italië te gaan deze zomer, vond ik erg lastig. Na lang, lang, erg lang twijfelen hakten we halverwege juni de knoop door; als de maatregelen het toestonden, gingen we in juli naar Italië. Uiteraard niet voordat ik akkoord had gekregen van mijn longarts.  Het was verheugen met een ontzettende rem er op. Ondanks onze vaccinaties (zelfs Vic had er inmiddels al één gehad) lieten we ons alle drie voor de zekerheid testen. Pas een dag vantevoren wisten we dus zeker of we konden gaan.  De eerste week brachten we met zijn drietjes door in een rustige accommodatie vlakbij de kust van Rome. We deden niet veel; bezocht