Gewoon weer wat normaal en KVL- 207

Los van wat gekke medische klachten, wordt het dagelijkse leven langzaam weer wat normaler.

De beide vaders verjaarden en we gingen met de gezinnen een hapje eten. Fijn dat ik het weer aandurf om dan in een restaurant te gaan zitten. Ik kies nog steeds voor de stoel aan de zijkant en let heel goed op als de bediening eten of drinken inzet. Maar het is wel genieten om het weer te doen. Ook ging ik weer ouderwets uit lunchen met een vriendin om bij te kletsen. Heerlijk in Rotterdam (zie de foto hieronder) waar ik natuurlijk nog een korte geocache-wandeling maakte. 

Ook kregen we voor het eerst sinds de start van de COVID-periode weer een gezin binnen bij ons te eten. Na maanden alles buiten te hebben gedaan, is het wel heerlijk (zeker met deze herfsttemperaturen) om weer met elkaar binnen te kunnen zitten. Lekker aan de eettafel op zondagmiddag; beetje borrelen, beetje ouwehoeren en met z'n zevenen eten. 

Ook een winkel loop ik nu makkelijker in. Ik draag geen mondkapje meer. Probeer keurig afstand van iedereen te houden en ben vaak één van de weinigen die keurig staat te wachten zodat ik toch die anderhalve meter kan waarborgen. Maar het is fijn om gewoon weer naar een winkel te kunnen gaan als je wat nodig hebt of denkt dat je iets nodig hebt ;). Na afloop pak ik keurig mijn handenalcohol, wrijf het nog eens goed in en voel me dan veilig genoeg. 

Ik weet dat er genoeg mensen om ons heen zijn die het anders doen, veel minder voorzichtig zijn. Iedereen doet het op zijn eigen manier en ook ik zoek naar de manier die voor mijzelf het prettigst voelt. Corona kan ik nog steeds krijgen, ondanks mijn vaccinaties. Dus laat ik maar voorzichtig blijven en geen risico's nemen. 

Morgen mag ik me weer melden op de longpoli en gaan we kijken hoe ik er nu voor sta, ook na vier maanden gebruik van Symkevi (de nieuwe medicatie). Daarover de volgende keer meer!