Gewoon Kaftriomf? en KVL -238

Gisteravond in bed bedacht ik me dat ik nu toch echt eens een blogje zou schrijven hoe mijn leven is na tweeënhalve maand Kaftrio slikken. Terstond heb ik de halve nacht productief liggen hoesten en ben ik ook vandaag behoorlijk kucherig. Hmmmm😑, misschien is dat ook wat het is; het gaat nog wat wisselend.

Na die eerste 48 uur zijn de nachten langzaam echt veel rustiger geworden! Ik denk dat ik tachtig procent van de nachten geen slijm meer heb en niet hoef te hoesten. Ik kan niet uitleggen wat een wereld van verschil dat is. Voorheen moest ik iedere keer als ik in slaap viel hoesten. Mijn lijf ontspande dan zo, dat ik iedere keer in een hoestbui schoot en dit gebeurde soms wel vier of vijf keer voordat ik eindelijk echt in slaap kon vallen. Verder moest ik iedere keer als ik van zij wisselde (op mijn rug slapen is al jaren geen optie meer), hoesten. Nu heb ik alleen bij het inslapen nog een reuteltje en hoor je me meestal de rest van de nacht niet meer. Al heb ik soms nog wel nachten met een droge hoest. Dat is ook gek voor mij; hoesten zonder sputum te produceren. 

Je kunt je misschien voorstellen hoeveel meer uitgerust ik wakker word. Ik slaap nu soms nachten dat ik me niet kan herinneren dat ik van zij gewisseld ben. Het is zo heerlijk dat ik opeens aan een nachtrust toekom. Vorige week heb ik ook eindelijk mijn spuugbakje naast mijn bed weg gehaald. Als er iets meekomt, slik ik het nu door want de grote hoeveelheden blijven weg.

Overdag is het echter nog niet zo rustig jammer genoeg. Er zijn echt wel dagen dat ik maar twee of drie hoestbuien heb, maar het slijm is nog steeds dik, taai en vies van kleur. Tegen de avond aan lijkt het dunner te worden. Ik wens en hoop dat het ook overdag nog rustiger gaat worden, maar ik weet niet of dat haalbaar is.

In de sportschool gaat het trainen me makkelijker af. Ik gebruik nog steeds (net zoveel) zuurstof, maar ik merk met name bij de intervaltraining dat ik sneller herstel. Langzaam kunnen we weer eens wat dingen ophogen en ik vind het super dat ik mijn lijf fysiek wat meer uit kan gaan dagen. 

Een groot verschil is dat ik de meeste dagen toch wel energieker ben. Het ijzerinfuus heeft daar natuurlijk ook wel fijn aan meegeholpen. Ik zit minder op de bank en voel meer puf om dingen te doen. Triest genoeg realiseer ik me nu achteraf hoe ik eigenlijk iedere dag opstond met een grote zucht. Ik ben een blij mens en heb er niet onder geleden, maar ik realiseer me nu pas dat eigenlijk iedere dag gewoon een opgave was. De dag begon altijd met 'moed verzamelen', plannen hoe ik mijn dag moest indelen. Van hele eenvoudige dingen als 'wanneer ik de zoldertrap zou opgaan voor de was', hoe ik het vandaag weer moest gaan doen met dit of dat. 

Dat betekent niet dat nu alles vanzelf gaat, maar het gaat gewoon net wat makkelijker. Ik betrap mezelf er soms gewoon op dat de dag die komen gaat aanvoelt als een soort vakantiedag. Alsof ik het leven en ons huis wat beter onder controle heb. Ik zie niet overal meer als een berg tegenop. 

Ik heb sinds de start van de medicatie pas drie keer thuis een longfunctie geblazen. De tweede longfunctie was echt wel hoger, maar vandaag blies ik (helaas) gewoon weer als normaal. In augustus zal ik voor de eerste keer in het ziekenhuis gaan blazen. 

Het is dus soms nog een beetje brengen en halen, maar overall ben ik onwijs blij met de winst die ik al wel heb. Met name de rust in de nacht, het trainen in de sportschool en de toenemende energie is echt geweldig positief! 

Ik kijk uit naar alles wat nog komen gaat en hoop oprecht dat mijn sputum overdag ook verder gaat afnemen.