Gewoon het kaftrio-avontuur en KVL -237

6 mei 2022

Na de eerste 24 uur slikken van de Kaftrio, was ik dus alleen maar onzekerder geworden. Zo onnodig, maar het gebeurde allemaal in mijn hoofd. Ik besloot die middag maar even een stukje te gaan fietsen om mijn hoofd leeg te maken en zonnestralen te vangen. Het was me inmiddels duidelijk geworden dat ik van dat gehang op de bank ook niet zozeer 'beter' werd. Op de terugweg appte ik een vriendin of ze thuis was en ik even langs kon komen.

Toen ze de deur opende, sprongen de tranen in mijn ogen. 'Ik vind het allemaal zo spannend en onduidelijk', bracht ik uit. Hahahaha; we besloten maar even een wijntje te nemen. Het was fijn om even te delen en mijn verhaal te doen en natuurlijk kwamen ook wij samen tot de conclusie dat ik veel te veel en te snel wilde en gewoon eens wat geduld moest hebben. 

Begin van de avond zat ik weer alleen op de bank. Gek genoeg leek het opeens of mijn linkerneusgat leeg liep. Niet via de voorkant, maar achterlangs zo mijn keel in. 's Avonds kwam Sebastiaan vol verwachting thuis, maar meer dan dat kon ik eigenlijk ook niet melden. Ik besloot dus maar naar bed te gaan en maakte me klaar voor mijn grote hoestbui in de keuken. Als ik deze hoestbui niet doe, zit er zo veel slijm dat ik niet kan slapen en voortdurend in mijn bakje-naast-het-bed moet hoesten.

'Kuche-uche', deed ik. En nog een keer; 'kuche-uche'. Ik schoot in de lach. 'Uhm... dat was het', zei ik tegen Sebas. Normaal komen er hele plassen aan taai slijm uit en sta ik zelfs te kokhalzen boven de wasbak. 'Meer heb ik niet', vertel ik hem met een verbaasde blik.

Ook in bed blijft het nagenoeg stil. Hoe gek; normaal hoest ik mezelf wakker als ik in slaap val. Mijn longen ontspannen dan en dit geeft negen van de tien keer een enorme hoestprikkel. Het is onwijs vervelend; soms gebeurt het me vier of vijf keer voordat ik uiteindelijk toch in slaap val en bij iedere keer dat ik van zij wissel (op mijn rug slapen kan ik al jaren niet meer door het hoesten), word ik wakker van het hoesten. Nu is het echter opeens rustig. Op mijn rechterzij heb ik af en toe wel een droge hoest en op links klinkt er wel een duidelijke reutel, maar ik heb de hele nacht geen sputum.

IK HEB DE HELE NACHT GEEN SPUTUM.....!

Als ik 's ochtends uit bed kom, kan ik het bijna niet geloven. Waar was mijn sputum vannacht???

Oh wacht... het sputum is er nog. Overdag hoest ik helaas vrolijk door. Maar de eerste goede stap is gezet. Zal dit door gaan zetten? Zullen er meer goede nachten gaan volgen? 

Dat lees je een volgende keer 😜