Gewoon Mara!

Via allerliefste E kreeg ik via via een prachtig hart binnen. Ik blijf het bijzonder vinden hoe mensen, die mij persoonlijk niet kennen, de moeite nemen om zulke prachtige tekenen van liefde te sturen. Dat anderen er oog voor hebben om de liefde in het dagelijkse leven te zien. In dit geval is de foto in Amerika genomen. Wie herkent het? En als je zelf nog op vakantie gaat (of heerlijk thuis blijft deze zomer) en een mooi hart ziet; denk je dan even aan me? Of misschien wel aan iemand anders die heel hard een teken van liefde kan gebruiken? En 'anonieme' fotograaf; dankjewel voor de liefde!

Na wat pittige dagen vanwege een virus met zeer hoge koorts (40+) ben ik gelukkig weer aan de betere hand. En net op tijd om weer wat liefde te plaatsen:  Bij mijn ouders in de tuin is genoeg liefde te vinden!  En ook in het huis van mijn schoonouders is er meer dan genoeg liefde! Van de week at ik bij een vriendin. En net toen ik mijn bord bijna leeg had, zag ik deze opeens liggen :). Liefs!

We waren afgelopen weekeind niet thuis, dus vandaar nu nog wat beloofde liefde. Afgelopen week kreeg ik, ontzettend lief,  snailmail van een moeder die een kind heeft met CF. Alles wat er in de envelop zat had te maken met hartjes. Wat lief! Ook Vic is reuze fanatiek; hij ziet overal hartjes :). Dit hartje zat vanochtend op zijn beschuitje; een Fred en Ed-hageltje. En tot besluit deze geweldige:

Het duurde even. Maar in dit geval is geen bericht.... Inderdaad! Het bezoekje aan de chirurg van donderdag was goed. Kort maar goed. Hij bevestigde de goede uitslagen van de radioloog en voelde nog even aan de borsten en oksels. Geen gekke of nare dingen te zien of te voelen! We spraken af dat ik pas over een jaar weer terug hoef te komen. Wel drukte hij me meermaals op het hart dat ik zelf goed moet blijven voelen en bij maar enige twijfel direct contact op moet nemen. En gek genoeg zag ik voor het eerst een beetje empathisch vermogen bij mijn chirurg, een stukje gemeende zorg.. Heb ik ooit verteld hoe mijn kennismaking verliep met de chirurg? Door omstandigheden (zomervakantie) zou ik door een andere chirurg geopereerd worden dan de aardige arts die ik op het spreekuur had gezien. Tot een week van te voren was het niet duidelijk welk van de twee ik zou krijgen. De vrouwelijke arts kwam tijdens de opname bij me langs om kennis te maken, maar toen bleek dat zij mij ook niet

Vanochtend was het weer tijd voor mijn jaarlijkse mammografie. Ik kan zeggen dat ik inmiddels aardig door de wol geverfd ben qua medische bezoeken en onderzoeken. Meestal lukt het best aardig om mijn 'verstand op nul te zetten' en het allemaal maar te ondergaan. Maar ik ben er nu wel achter dat zo'n mammografie nooit went, nooit. Een paar keer per week check ik toch wel even mijn rechterborst en zelf voel ik niks geks, maar als een tumor nog erg klein is, kun je deze niet voelen. Daar zou een mammografie dus uitsluitsel over moeten kunnen geven. Met het lood in mijn slippers ging ik dus weer naar het Haga, locatie Sportlaan dit keer. Ik trof een aardige verpleegkundige. Ik vroeg haar zeer voorzichtig te zijn met mijn Port a cath tijdens het pletten van de borst. Toen ze halverwege was, besloot ze toch een collega er bij te halen omdat ze geen ervaring had met de combinatie PAC en mammografie. De collega zorgde voor het maken van de foto's. Mijn arme borstje werd

Het is zondagavond, dus nog steeds weekeind. Tijd voor, op de valreep, wat liefde. Kijk eens wat er iedere dag weer in onze wasbak in de badkamer gebeurd? Dat is nog eens de dag goed beginnen :D Deze boom komen we tegen als we naar de school van Vic fietsen. Ik vind hem prachtig!! In gedachten zeg ik allerliefste E dan altijd even gedag. Zomer, winter of herfst, deze boom laat altijd 'de kracht van liefde' zien.

Na drie weken kuren mocht ik mij gisteren opnieuw melden op de longpolikliniek. Tenminste...eerst mocht ik mijn gezicht laten zien bij de KNO-arts. Omdat het gebruik van één van de intraveneuze antibiotica (Tobramycine) gehoorschade kan opleveren, krijg ik regelmatig gehoortesten. Gelukkig bleek dat er aan mijn gehoor (met name in de hoge tonen kan er defect optreden) niets ten negatieve veranderd was. Door naar de longpoli alwaar ik dezelfde longfunctie blies als vorige week. Hoewel ik stiekem nog op wat extra procentjes had gehoopt, ben ik zeker niet ontevreden met de uitslag. Ik sprak met de longarts nog over extra zout-inname gedurende deze warme dagen (moet eerlijk bekennen dat ik me daar niet bewust van was en dus ook geen extra maatregelen nam) en over alle hectiek rondom de 'supermoes'. We wachten eerst het verdere wetenschappelijk onderzoek af. Curcuma slik ik al extra. Het is nu afwachten hoe mijn lichaam alles weer op gaat pakken. De arts hoopt dat ik niet wee