Gewoon Onco.

Natuurlijk kom ik niet alleen in het Haga vanwege mijn longen.
Inmiddels is het bijna drie jaar geleden dat ik ontdekte dat ik borstkanker had. Vanwege mijn hormoongevoelige tumor, slik ik medicatie om de hormonen te remmen en krijg ik één keer in de drie maanden een injectie in mijn buik met diezelfde werking.

De borst die ik nog wel heb en het litteken aan de linkerkant, controleer ik regelmatig als ik aan het douchen ben of in bed lig (zeg dames; checken jullie ook wel eens jullie borsten?). Ook mijn oksels hou ik extra goed in de gaten.
Eens in het jaar zie ik tegenwoordig de oncoloog en eens per jaar krijg ik een mammografie en uitslaggesprek bij de chirurg.

Afgelopen maandag mocht ik weer langs de oncoloog. Het werd gelukkig een bliksembezoek.
Ze vroeg me hoe het ging en of ik last ondervind van haar behandeling. Ik legde haar uit dat ik heus af en toe een opvlieger heb en 's nachts voortdurend de dekens 'op en af doe' maar dat het helemaal oké is als dit de klachten zijn.

De oncoloog voelde aan mijn borst en gaf aan dat het een goed te bevoelen borst is. Dat dan weer wel... ;-p. Ook zij voelt op dit moment gelukkig geen rare dingen.

In juli mag ik mij melden voor mijn mammografie. Toch altijd wel een spannend moment.
Omdat de afspraken van de oncoloog en de chirurg steeds erg dicht op elkaar volgen, besloot de oncoloog dat ze me pas (mits ik geen klachten krijg) over anderhalf jaar terug hoeft te zien.
Super! Ik ben voor!