Gewoon op vakantie!

Medio juli vertrokken we voor onze gezinsvakantie naar Italië. We hadden een bed en breakfast gehuurd, niet ver van de stad Triëste vandaan. In het dorpje Opicina brachten we ruim een week door, waarbij we de ene dag de stad bezochten met het ouderwetse trammetje dat voor de deur stopte en de andere dag doorbrachten op het privéstrand van Triëste.

Ik leerde er gezondheids-gewijs een aantal dingen:

- hard doorlopen terwijl het ruim 30 dertig graden is om het trammetje te halen, zorgt voor een gigantische hoestbui en tranen van verdriet.
- snorkelen blijk ik nog te kunnen. Snorkelen en zwemmen tegelijk is een no- go!

Na onze vakantie in Italië reden we door voor een week feest vieren met onze vrienden op de camping in Kroatië. Ook daar was het warm. Zolang ik met mijn 'haaktassie' gewoon lekker bij de vouwwagen van onze vrienden bleef zitten ging het goed. Het ietwat steile weggetje op naar onze stacaravan was een wat minder groot succes.
Het mannetje heeft de hele week alleen maar in zijn zwembroek rond gelopen en gespeeld met zijn vriendjes.

Het was heerlijk én gezellig!
Het is zo fijn om met mijn allerliefste lievies op vakantie te kunnen gaan en het daarnaast ontzettend gezellig te hebben met onze vrienden.

Natuurlijk zijn er haken (...;)) en ogen zoals je tussendoor kunt lezen. Ik vind het rot dat ik soms als een soort koningin rond gereden moet worden omdat ik de steile weggetjes niet meer kan nemen. Ik vind het lastig dat ik voortdurend moet stoppen voor weer een hoestbui. Ik vind het vervelend dat er soms vanwege mij dingen niet gedaan kunnen worden.
Maar bovenal ben ik blij dat ik er bij kan zijn en dat we, ondanks mijn noodgedwongen rustige tempo zo kunnen genieten van het samenzijn!