Gewoon 'gemeten' en KVL -212

Bij het laatste poli-bezoek spraken we af dat ik ook weer een keer een sensormeting moest doen. 

Bij een sensormeting wordt er een kastje op mijn buik geplaatst die 24 uur per dag meet hoe mijn suikers er voor staan. Zo kun je dus achteraf zien of je diabetes goed gereguleerd is; of ik voldoende insuline spuit en niet te veel pieken en dalen heb in mijn insuline. Tijdens de meting moet ik nauwgezet bijhouden (liefst op de minuut precies) wat ik eet en drink en of ik sport, zodat eventuele pieken en dalen verklaard kunnen worden. 

Vorige week mocht ik dus weer naar het Haga voor het plaatsen van de sensor.

charmante foto.. ;-)

Niet alleen de sensor werd geplaatst, ik moest ook bloed en urine inleveren en ook mijn PAC moest weer worden doorgespoten. Mijn PAC wordt ongeveer iedere tien weken doorgespoten door de CF-verpleegkundige zodat het vat niet dicht slibt en de PAC dus nog gebruikt kan worden. 

Ik heb echter een vrij moeilijk aan te prikken PAC, daarom wordt dit ook niet door de thuiszorg gedaan maar door mijn eigen fijne team in het Haga. 

Helaas lukte het deze dag jammer genoeg niet om 'raak te schieten'. Na twee pogingen moesten we het opgeven, er was ook niemand anders in huis om het te proberen.

Na vijf dagen sensormeting mocht ik gisteren weer terug naar het Haga om de sensor in te leveren en voor een nieuwe poging 'PAC doorspuiten'. De sensor werd direct uitgelezen en liet prachtige resultaten zien. Fijn! Dit keer mocht een andere CF-verpleegkundige een poging wagen en die was gelukkig in één keer raak. 

We hebben dus weer wat dingen geregeld en uitgezocht en hopelijk hoef ik dit jaar niet meer richting het ziekenhuis.