Gewoon 'Carola' en KVL -213

Tijdens de eerste corona-golf heb ik me heel onveilig gevoeld. Het was nog geheel onduidelijk wat Covid op CF zou doen en ik hield me meer dan strikt aan alle regels. 

Jullie hebben hier mee kunnen lezen wat dit betekende voor ons dagelijkse leven. Na eerst alle contacten te hebben weg gehouden, hebben we meer dan een jaar lang alleen maar mensen buiten ontmoet. We zaten zelfs in december en januari en tijdens de sneeuwbuien in februari met onze gasten in de achtertuin. Weliswaar met de houtkachel aan, maar niet binnen! Ik wandelde en fietste me suf tijdens de koude maanden om toch maar in contact te kunnen blijven met anderen. Toen ik in juni (dit jaar!) volledig gevaccineerd was, gaf ik mezelf weer wat meer vrijheid. 

Ik ging weer naar de winkels en we ontvingen soms weer wat bezoek binnen. Ook ging ik vanaf de zomer weer sporten in de sportschool. Natuurlijk ben ik (een van de weinigen) die nog steeds gepaste afstand houdt, die geen handen schudt of knuffelt en niet in grote groepen samenkomt. Maar het leven leek weer wat normaler. 

Nu de besmettingen rap toenemen en de besmetting-cijfers schrikbarend hoog zijn, sta ik in dubio wat te doen. Ik wil eigenlijk vasthouden aan mijn gevoel en vertrouwen op het vaccin in combinatie met mijn voorzichtigheid en het naleven van de maatregels. Maar ik wil ook niet naïef zijn en er op vertrouwen dat het 'wel goed zal komen'. 

In het ziekenhuis is in mijn bloed gecheckt of ik antistoffen heb aangemaakt en dit is gelukkig zo. Er komt een getal uit (dit noemen ze titer) maar niemand lijkt te weten bij 'welke titer het goed is'. Eigenlijk weet ik wat dat betreft dus nog niks. 

Ik wil gewoon liever niet dat ik me weer zo ontzettend moet isoleren als eerder. En dat buitenleven in de winter kijk ik ook niet erg naar uit. Maar ja..., Corona wil ik ook niet krijgen. Om ons heen raken steeds meer bekenden besmet en het voelt alsof we langzaam worden ingesloten door 'Carola'. 

Voor de booster kom ik natuurlijk wederom niet als eerste in aanmerking. Blijkbaar ben ik niet kwetsbaar genoeg om vooraan in de rij te staan. Op dit moment sta ik weer op de planning tegelijk met de 'gezonde Nederlander'... Bijzonder beleid is dat toch.  

Dus blijf ik wat zoekende naar wat nu wijsheid is. Hoe ik 'Carola' buiten de deur kan houden, maar toch nog een 'leuk-genoeg-leven' kan leiden. We weten gewoon niet hoelang 'Carola' nog onder ons is en vanaf wanneer het ooit beheersbaar gaat worden. Ik wil me ook niet jaren opsluiten.

Hoe doen jullie dat?