Gewoon Texel en KVL -224

Twee jaar geleden gingen Vic en ik een aantal dagen met mijn ouders mee naar Texel. Tijdens onze laatste vakantiedag daar werd bekend dat de eerste Covid-patient in Nederland was. Deze voorjaarsvakantie gingen we opnieuw met mijn ouders mee naar Texel en we besloten al gauw dat we gingen proberen om deze hele pandemie af te sluiten op het eiland waar het voor ons ooit begonnen was. 

We troffen dit keer prachtig weer. We gingen met de boot over met de zon in het gezicht onderwijl zwaaiend naar onze nichtjes die juist net vanaf Texel weer terug voeren naar Den Helder.

En hoewel er ook een nat en grijs dagje tussen zat, waren er genoeg dagen waarop we op de stranden konden wandelen.

We leefden vooral buiten met elkaar, maar aten ook in restaurantjes op gepaste afstand van anderen. Het enige wat ik oversloeg was het subtropisch zwembad. Dat vond ik niet verantwoord voor mezelf. Vic genoot er echter wel iedere dag en gelukkig wilde opa (inmiddels 72 jaar oud) wel met hem mee van de wildwaterbaan 👍😀.

We zochten hier en daar wat geocaches, gingen wandelen in Oudeschild, Den Burg en De Koog en rommelden heerlijk aan in het huisje.

Op vrijdag voeren Vic en ik terug naar Den Helder. 

Vlak voordat we de boot afreden, knepen we elkaar eens in de hand en zeiden 'nu laten we corona achter op Texel, het is klaar!'.

Spoiler-alert; 

Misschien namen we wel een bijzonder 'souvenir' mee vanaf Texel.... Daarover de volgende keer meer!