Gewoon een ijzerinfuus en KVL -236
Bloedarmoede.. dat heb ik dus ook nog steeds. Na het starten met de ijzerpillen, volgde er uiteindelijk die gastroscopie. Uit de gastroscopie kwam eigenlijk niet heel veel bijzonders naar voren. Er werden geen lekkages in de maag aangetroffen die rode bloedcellen zouden kunnen lekken. Het idee is dat mogelijk de maag tegen een ander orgaan aanschuurt, omdat het anatomisch niet meer klopt van binnen door de longen.
Maar hoe dan ook; de ijzerpillen werken onvoldoende en door het lage HB kan ik allerlei klachten hebben. Dus bedacht de MDL-arts dat we een ijzerinfuus gingen proberen. In de week dat ik Corona had, was ik hier eigenlijk voor aan de beurt. De afspraak verzette ik naar gisteren.
Einde van de middag meldde ik me op de CF-poli om mijn PAC aan te laten prikken. Mijn vaste 'prikster' was er echter niet en de nieuwe collega kreeg het helaas niet voor elkaar om mijn PAC aan te prikken. Na twee pogingen besloten we dat de collega's van de dagopname het mochten gaan proberen.
Helaas lukte het daar ook niet. Dus vier prikpogingen en drie verpleegkundigen later, was ik nog niet aangelijnd. Tot mijn frustratie (ik heb mijn PAC natuurlijk niet voor niets) moest er alsnog een infuus (venflon) worden gezet. Grrrrrrrrrr!
Ook dit lukte natuurlijk niet direct. Hoe prachtig mijn aderen er ook bij liggen, ze rollen iedere keer weg zodra er een venflon in de buurt komt. Pas bij poging drie was het raak. Ik was inmiddels zwaar geïrriteerd. Zeven prikpogingen voor zo'n stom ijzerinfuus...
Na eerst een flink tijdje 'doorgespoeld te zijn', werd de zak met ijzer aangehangen die echt in sneltreinvaart naar binnen werd gegooid.
Reacties
Een reactie posten