Gewoon moeder van een patiënt en KVL -258

Twee weken geleden moest onze zoon zich om zeven uur melden in het Sophia Kinderziekenhuis. We waren er een aantal weken daarvoor achter gekomen dat hij een liesbreuk had. 

In 2012 was hij ook al eens geopereerd aan een liesbreukje, maar helaas had hij nu een breuk aan de andere kant. 

Hij kreeg gelukkig een eigen kamertje waar de grootse pyama op hem lag te wachten. Maar zijn 1.80m was natuurlijk veel te lang voor een kinderpyama 😁. Dus toch maar met een operatiehemd van de volwassenafdeling het bed in.

Zenuwachtig was hij nauwelijks. De eerdere operatie was hem destijds zo meegevallen dat hij nu totaal relaxed lag te wachten. Ziekenhuizen zijn hem natuurlijk niet vreemd.

Hij besloot ook dat hij alleen naar de OK zou gaan. Daar keek het personeel van op. Ze zijn het niet gewend dat kinderen alleen naar een OK durven te gaan.

Ik wilde de keuze juist bij hem laten. Als hij wilde dat ik met hem meeging, zou ik uiteraard met alle liefde mee gaan, maar als het hem een beter en sterker gevoel zou geven om alleen te gaan, levert dit voor zijn vertrouwen ook een hoop op. 

Dus zwaaide ik hem uit toen hij met zijn bed de gang op werd gereden om anderhalf uur later bij hem te gaan kijken in de uitslaapkamer. De operatie was goed verlopen. De verpleging complimenteerde hem meermaals dat hij zo rustig en zelfstandig is.

Toen hij wakker genoeg was en wat gegeten en gedronken had, mocht ik een rolstoel halen voor vertrek. Na het bezoek aan de wc werd hij echter niet lekker, dus stelden we ons vertrek nog even uit. 

Toen hij weer wat helderder in zijn hoofd was, verlieten we de afdeling. Nog even met de rolstoel langs de winkels rijden in dit giga-ziekenhuis en vervolgens mijn zoon de auto in hijsen. 

De eerste paar dagen voelde hij zich vooral nog wat wiebelig en had hij lichte pijnklachten. Maar op donderdag konden we alle pijnstilling afbouwen en ging hij zich steeds beter voelen.

Hij mag nu drie tot vier weken niet intensief sporten, maar zou daarna weer alles moeten kunnen doen.