Gewoon scopisch bekeken en KVL -274

Waar ik al een paar keer op hintte, was een scopie die ik helaas weer eens moest ondergaan. Ik twijfelde even of ik het hier zou schrijven (want: gênant) maar ik heb dit blog ook juist om te laten zien hoe het is om te leven met CF en een kankerverleden. Dus daarom ga ik toch maar met de billen bloot 😉.

Vanaf oktober had ik opeens regelmatig bloed bij de ontlasting en ook in grote hoeveelheden. Daarnaast is sinds het gebruik van Kaftrio mijn stoelgang ook echt wel veranderd (sorry voor al deze gênante details nogmaals) en heb ik last van veel gasvorming en slijm. Het bloed baarde me zorgen en als je eenmaal een keer kanker hebt gehad, voelt niks meer veilig. 

Na overleg met de longpoli werd besloten een scopie bij de MDL-afdeling aan te vragen. Het is sowieso beleid om iedere vijf jaar een scopie te maken, omdat wij als CF-ers (ook nog eens..) een grotere kans hebben op darmkanker en toevallig was mijn scopie ook al weer vijf jaar geleden genomen. 

Na een aantal weken wachten (zenuwslopend..., de klachten waren immers nog niet weg) werd ik onverwachts gebeld dat ik drie dagen later aan de beurt was. 

Gelukkig mocht ik met een roesje de scopie in, na tien minuten slapen werd ik wakker van geduw op mijn buik. Het was allemaal niet prettig, maar goed te doen.

De eerste uitslagen bleken goed te zijn; wat inwendige aambeien die voor het bloed lijken te zorgen en gelukkig geen afwijkingen! 

Vorige week belde de arts voor de nabespreking en bevestigde dit. Het kan geen kwaad, we kunnen behandelen maar de kans op terugkeer is groot. Vooralsnog laat ik het even zo. Over vijf jaar herhalen we de scopie.

Over de gasvorming had de MDL-arts een verrassende invalshoek. Het kan zijn dat ik door mijn Aziatische achtergrond lactose-intolerant ben. Het blijkt dat 90 % van de Aziaten dat is. Nooit geweten! Als proef ga ik binnenkort twee weken proberen geen lactose te nemen om te kijken wat dit doet. 

Ik ben uiteraard blij dat de uitslagen goed zijn. Over twee maanden spreek ik de aardige arts weer om te kijken hoe ik er dan voor sta.