Kwalititeit of kwantiteit?
Met mijn ouders had ik het er vroeger al wel eens over; de keuzes die ik in het leven maakte met betrekking tot kwaliteit of kwantiteit van het leven. Keuzes die ook nu op volwassen leeftijd nog steeds lastig zijn. Enerzijds wil ik alle leuke dingen meemaken en meepakken en een zo volwaardig mogelijk leven leiden, anderzijds heb ik gemerkt dat het koord waarop ik dans zo wiebelig is geworden en ik vooral een mooi evenwicht moet zien te bewaren.
Sinds twee weken ben ik bijvoorbeeld weer aan het werk gegaan. Heerlijk om ergens weer 'gewoon Mara' te kunnen zijn en het werk te doen waar ik van geniet. Het is nog niet volledig, maar ik ben aan de slag. Daarnaast was het afgelopen week 'min of meer opeens' druk.
Donderdag vierde ik mijn verjaardag (naast alle drukte, ook nog eens laat naar bed), vrijdag werken en was ik echt jarig (toch nog even een hapje eten) en zaterdag had ik een vrijgezellenfeest van mijn aanstaande schoonzusje. Ik verbaasde me daarbij overigens over het feit, toen we gingen 'stappen' (hoe lang geleden was dat wel niet??), dat er in iedere kroeg gerookt werd...! Misschien naïef van mij om te denken, maar ik dacht dat er niet meer gerookt werd in uitgaansgelegenheden. Op dat soort momenten sta ik ook weer voor keuzes: zonder ik me af door het rookpand te verlaten of laat ik het voor een keertje dan maar zo?
Zondag was ik gesloopt en sliep ik smiddags even kort bij. Op maandag moest ik (extra) werken en had ik eigenlijk weer een feestje. Omdat ik me nu zo veel beter voel, wilde ik me naar mezelf toe 'niet laten kennen'. Gelukkig trapte Sebastiaan op de rem en heb ik af gezegd voor maandagavond.
Gisteren heb ik naar mijn idee ook meer gehoest en heb ik zelfs wat hoestoefeningen bij de wasbak gedaan. Vervolgens geef ik mezelf enorm de schuld van de toename in sputumproductie en komt de angst omhoog dat het blijvend is. Maar dan wil ik daarna ook weer niet boos op mezelf zijn, omdat ik vaak ook niet in kan schatten waardoor het beter of slechter gaat.
Soms is het zo moeilijk om nee te zeggen. Nu het goed gaat, wil ik ook gewoon optimaal genieten van alles wat wel kan. Maar ik voel ook de angst dat het weer slechter kan gaan. En zo blijf ik balanceren.... Balanceren tussen keuzes in kwaliteit en kwantiteit. En ooooohhhhhh, wat vind ik dat lastig!
p.s. verder dus nog geen afspraken gemaakt deze week.... Pas op de plaats!
Sinds twee weken ben ik bijvoorbeeld weer aan het werk gegaan. Heerlijk om ergens weer 'gewoon Mara' te kunnen zijn en het werk te doen waar ik van geniet. Het is nog niet volledig, maar ik ben aan de slag. Daarnaast was het afgelopen week 'min of meer opeens' druk.
Donderdag vierde ik mijn verjaardag (naast alle drukte, ook nog eens laat naar bed), vrijdag werken en was ik echt jarig (toch nog even een hapje eten) en zaterdag had ik een vrijgezellenfeest van mijn aanstaande schoonzusje. Ik verbaasde me daarbij overigens over het feit, toen we gingen 'stappen' (hoe lang geleden was dat wel niet??), dat er in iedere kroeg gerookt werd...! Misschien naïef van mij om te denken, maar ik dacht dat er niet meer gerookt werd in uitgaansgelegenheden. Op dat soort momenten sta ik ook weer voor keuzes: zonder ik me af door het rookpand te verlaten of laat ik het voor een keertje dan maar zo?
Zondag was ik gesloopt en sliep ik smiddags even kort bij. Op maandag moest ik (extra) werken en had ik eigenlijk weer een feestje. Omdat ik me nu zo veel beter voel, wilde ik me naar mezelf toe 'niet laten kennen'. Gelukkig trapte Sebastiaan op de rem en heb ik af gezegd voor maandagavond.
Gisteren heb ik naar mijn idee ook meer gehoest en heb ik zelfs wat hoestoefeningen bij de wasbak gedaan. Vervolgens geef ik mezelf enorm de schuld van de toename in sputumproductie en komt de angst omhoog dat het blijvend is. Maar dan wil ik daarna ook weer niet boos op mezelf zijn, omdat ik vaak ook niet in kan schatten waardoor het beter of slechter gaat.
Soms is het zo moeilijk om nee te zeggen. Nu het goed gaat, wil ik ook gewoon optimaal genieten van alles wat wel kan. Maar ik voel ook de angst dat het weer slechter kan gaan. En zo blijf ik balanceren.... Balanceren tussen keuzes in kwaliteit en kwantiteit. En ooooohhhhhh, wat vind ik dat lastig!
p.s. verder dus nog geen afspraken gemaakt deze week.... Pas op de plaats!
Keuzes maken, ik ken het ook. Aan de normale dingen (voor mezelf zorgen, bewegen, huishouden) heb ik meestal al genoeg qua energie maar ja af en toe wat leuks doen moet toch kunnen. Soms gaat dat ook prima maar soms hakt het er flink in en is het dagen bijtanken geblazen. Maar ok als het om iets gaat waar ik dan weer flink van kan nagenieten, tsja dan is het het ook weer waard.
BeantwoordenVerwijderenMaar echt inschatten wat wel en niet kan, het blijft inderdaad erg moeilijk ;-((
Groetjes, Els
Jaaaaa, het is altijd weer zo'n lastige keuze om iets juist wel te gaan doen omdat het zo leuk is of te moeten laten omdat de rust ook belangrijk is! Ik trap nog steeds regelmatig in de valkuil van teveel dingen willen doen om daarna een week om te vallen van moeheid... En ik leer het maar niet, trouwens. Enne, aan dat roken erger ik me echt mateloos, bah!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Erika
Ja moeilijk is dat hè?? Ik herken het bij mezelf. En bij ons is het ook altijd Albert die even voor mij, of met mij, meedenkt en zo nu en dan mij tot stopen maant. Ik heb ook nogal de neiging, als het goed gaat, een agenda helemaal vol te plannen. En dát gaat dus niet meer. Maar het blijft zo enorm moeilijk om daaraan toe te geven.
BeantwoordenVerwijderen'k Wens je een prettig weekend en een 'redelijk' rustige week toe.
Zoen van Alie
Inderdaad ineens wel weer heel veel! Het is allemaal zo leuk. Ik begrijp het wel. Moeilijk...
BeantwoordenVerwijderenEn ja.. dat roken ineens weer, viel mij ook erg tegen pas! Bleh!