Gewoon kerst in het haga.

Tja, ik had er al weinig hoop meer op en nu is het realiteit: Kerstmis vieren wij dit jaar noodgedwongen in het ziekenhuis.
Toen ik vrijdag werd opgenomen, had ik er al weinig hoop op dat ik morgen, dinsdag, goed genoeg zou zijn om naar huis te mogen gaan. Toen we zaterdag ook nog eens de zuurstof verhoogden, wist ik eigenlijk al genoeg. Dit ging ik niet redden.

De longarts bevestigde vanochtend hetgeen ik al verwachtte: met beide kerstdagen zit ik in het haga. Natuurlijk word ik daar niet blij van. Ik was dolgraag thuis geweest, had de dagen graag met mijn gezin en onze families door gebracht. Naast dat het mij treft, zijn ook Vic en Sebas hier de dupe van. Ons vierjarig mannetje verheugd zich al weken op de kerst en nu is mama er niet bij.

Dit is niet zoals we het gewenst of gepland hadden. Maar zoals ik al vaker schrijf en zeg: dit is dus wat het is. We kunnen er niks aan veranderen dus moeten we roeien met de riemen die we hebben.

Ik heb nu mijn zinnen gezet op de jaarwisseling. Ik zou dan dolgraag thuis willen zijn. Vandaag wordt eerst bekeken of de zuurstof mogelijk iets lager gezet kan worden. Ik lijk wat minder benauwd, maar dat is ook niet gek met 24/7 zuurstof. En dan gaan we einde van de week verder kijken.

Hoe dan ook: ik wens jullie allemaal prachtige dagen toe! En sturen jullie in gedachten een extra lichtje naar het haga?

Reacties

  1. Een heel grote knuffel voor jou en je gezinnetje!
    Ik duim dat je met oud en nieuw thuis bent!
    En volgend jaar, vieren jullie het gewoon dubbel en dwars!

    xx Sam

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Mara,

    Ik had je thuis gewenst maar zoals je zelf al zegt: "Het is zoals het is". En nog meer achteruitgaan door opname uit te stellen is geen optie.
    Ik vind je blogje best mild, ik zou het niet raar hebben gevonden als je erg had gescholden. maar dat doet een nette dame niet op internet natuurlijk :-).

    Wat hebben we toch een rare, grillige ziekte ...

    Ik zou je nog wel een kaartje willen sturen VOOR kerstmis maar dat lukt niet meer. Ik kan het natuurlijk nog wel doen voor de dagen na kerst.

    Ik hoop dat je familie/gezin je ook in het Haga erg verwennen met aandacht en dat de jongens zich ook in het ziekenhuis op hun gemak voelen en zich zelf kunnen zijn.

    (mijn jongste wilde toen ze 4 jaar was en ik een keer opgenomen was niets van mij weten, dat was wel moeilijk)


    kerstknuffel!

    Elly


    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Mara,
    Tsja wat een domper ....,gewoon niet leuk!
    Hopelijk knap je wel op.De cf heeft je even een flinke tik gegeven,maar jij gaat terug slaan! 20 %is niet nix,daar moet even serieus mee gedeald worden.
    Veel sterkte voor nu en hopelijk komen je mannen naar jou!
    Ik kan je alleen maar een extra grote knuffel geven...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Mara,
    Ik vond het erg leuk je afgelopen week eens in het echt te ontmoeten! Wil je graag een e-cardje sturen, maar heb je mailadres niet.. Zou je die via mijn mail: info.eenkijkjebijmarianne@gmail.com even willen sturen? Een gewoon kaartje red het namelijk niet binnen nu en morgen;-) En wil je toch even een hart onder de riem sturen!:)
    Hoop dat je ondanks de kerst in het ziekenhuis, toch fijne dagen mag hebben!

    Liefs Marianne

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zus, alle lichtjes van de wereld zijn voor jou!!! Enne met OUd & Nieuw ben je thuis hoor!!

    Love u zus! Korgen bij het kertsdiner hier in Amersfoort zet ik jou er gewoon "live" bij met facetime!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nou Mara ,ik hoop dat je een beetje kerstsfeer hebt kunnen creeeren op je kamer en dat je mannen allerlei lekkers voor je meenemen.Ondanks alles : Fijne Kerst ! Dan even een weekje doorbikkelen naar de jaarwisseling....Thuis ! Zet 'm op !
    Groeten,Carla
    ps.Als het goed is het extra lichtje ondertussen aangekomen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hallo Mara,

    dat is toch niet gewoon zeg! veel sterkte daar en ik hoop dat je snel weer naar huis kan gaan.
    ondanks alles goede dagen!

    Groeten Fred (Fok)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Gewoon tien jaar en KVL -268

Gewoon vliegen!

Gewoon een Taaie Challenge en KVL -261