Gewoon borstkanker!

Ik val gewoon met een hele dikke deur in huis.


Ik. heb. kanker.


Ik heb borstkanker.


Ik heb Cystic Fibrosis en ik heb borstkanker.

Ik ben net 35 jaar oud en ik heb Cystic Fibrosis EN borstkanker!

Ik kan het niet mooier maken dan dit. Sinds gisteren ben ik officieel gediagnosticeerd met borstkanker.



Laat ik bij het begin beginnen van dit lange korte verhaal.
Precies een week geleden voelde ik voor het slapen gaan opeens een knobbeltje in mijn borst. Ook Sebas voelde het toen ik hem 'blind' liet voelen.
De volgende ochtend ging ik dan ook direct naar de huisarts. De huisarts voelde de knobbel ook, maar vond deze mooi glad en soepel en dacht dat het een soort goedaardige cyste (fibroadenoom) was. Ik mocht van hem best nog een week of twee wachten, maar als ik ter geruststelling een mammografie wilde, kon dat.


Dus ging ik afgelopen maandag naar het ziekenhuis in de buurt voor een mammografie met daaropvolgend een echo. De radioloog die de echo begeleidde was al snel duidelijk; 'mevrouw, ik wil eerlijk tegen u zijn, het ziet er niet goed uit, slecht zelfs'. 'Heeft u iemand meegenomen?'.

Nee, niet dus. Ik was alleen gegaan want ik ging er van uit de bevestiging te krijgen dat alles in orde was. De huisarts vond immers dat ik best een paar weken kon wachten..?
De radioloog belde direct met de mama-poli, maakte een afspraak voor de woensdag en kreeg een akkoord voor afname van diverse puncties. Zowel de knobbel in de borst als een klier in de oksel waren verdacht.


's Avonds belde de (gelukkig een andere..) huisarts me; 'Mevrouw, is het u duidelijk wat de radioloog van de echo vond? Uw knobbel laat alle kenmerken van borstkanker zien, het moet alleen woensdag nog door de uitslag van de punctie bevestigd worden.'

Dinsdag liet de huisarts weten dat er in de oksel niet veel cellen gekweekt waren, maar dat de cellen die er waren geen kwaadaardige cellen bevatten. Dat was even een opsteker.


Woensdag (gisteren) gingen we naar de chirurg. Ook zij was duidelijk; 'mevrouw, de patholoog heeft in de knobbel in de borst kwaadaardige cellen aangetroffen'. 'Betekent dit dat ik borstkanker heb?, vroeg ik haar. Laten we het beestje vooral bij de naam noemen. 'Dat betekent inderdaad dat u borstkanker heeft'.

De chirurg kon mij verder niets vertellen, ik moest nog in het 'grote overleg' besproken worden. Wel kwamen we er al gauw echter dat de combinatie CF en borstkanker verre van ideaal is. Vragen komen naar voren als: 'mag ik bestraald worden, aangezien de longen in hetzelfde gebied liggen?'.
Duidelijk werd in ieder geval dat er sowieso een borstbesparende of borstverwijderende operatie zal volgen en dan na de kweek van de tumor bekeken moet worden of er nog andere behandelingen (zoals chemo) moeten volgen.

In de auto belde ik met het HAGA en kwam al snel tot de conclusie dat ik de operatie niet aandurfde in het perifere ziekenhuis. Ik vrees zo voor mijn longen, ook hoe deze zich in de toekomst zullen houden gedurende dit hele traject. In overleg met de CF-verpleegkundige besloot ik dan ook de regie van alles in handen te leggen van mijn CF-team. Ik wil gedurende dit hele proces mijn longarts letterlijk en figuurlijk naast me hebben staan. Ik wil dat de chirurg en longarts elkaar kennen en ten allen tijde met elkaar kunnen overleggen.


Vandaag heb ik geprobeerd de overdracht te regelen, maar dit verloopt nog niet helemaal zoals ik zou willen. Hopelijk hoor ik morgen wanneer ik bij de mama-poli van het HAGA terecht kan.
Ik weet dus nog niets over de grootte van de tumor of andere zaken (plan van aanpak). Eigenlijk weet ik alleen maar dat ik borstkanker heb.


Sebastiaan en ik hebben het gevoel dat we in een slechte film zijn beland waarin wij gek genoeg de hoofdrolspelers blijken te zijn. De eerste dag werd vooral overheerst door boosheid; 'waarom moet ons dit overkomen? Is CF alleen niet genoeg?'. Ook schiet ik van enorme huilbuien, naar kalmte naar cynische grappen. Ik roep ook voortdurend dat ik blijkbaar vooraan heb gestaan in de rij toen de dodelijke ziektes werden uitgedeeld en dat ik stom genoeg twee tickets in die enorme rugzak heb gestopt.

Natuurlijk gaan we de strijd aan en natuurlijk geven we niet zomaar op. We hopen op het beste scenario; een ingekapselde tumor en geen uitzaaiingen, maar dit zal gedurende het traject pas gaan blijken.

Ons lieve, kleine mannetje weet nog van niks en dit willen we voorlopig graag zo houden. Er is nog niets concreets bekend, dus we kunnen hem ook nog niets concreet vertellen. We willen jullie dan ook allemaal vragen om met een heleboel zorgvuldigheid met dit nieuws om te gaan.
Als de tijd rijp is willen wij zelf aan Vic gaan vertellen wat er aan de hand is.


Dit ben ik;

Gewoon Mara = pas net 35 jaar, onwijs gelukkig getrouwd met lieve Sebastiaan en de opper-trotse mama van het meest geweldige en liefste kind; Vic. En ja, ik heb Cystic Fibrosis en borstkanker.




p.s. vandaag (28 juni) heb ik gehoord dat ik aanstaande woensdag een gesprek heb met de chirurg op de mama-poli in het Haga!

Reacties

  1. Zit gewoon met je mee te janken..
    Hopelijk komt alles snel en goed op gang in 't HAGA, want ik denk dat je zo snel mogelijk van het knobbeltje af wilt.
    Wat een ontzettend slechte film. Gelukkig lopen die slechte B/C/D films na veel tenenkrommend slechte scenes vaak wel heel mooi af, dus daar ga ik in gedachten aan mee'helpen' om dat te laten lukken!!
    Zet 'm op meid!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat is dit ongelooflijk.....
    Ik hoop op alles wat maar ten goede voor jou en jullie kan komen.
    Heel veel sterkte en succes!!!

    Liefs, Ralf

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve zus, wat heb je dit op een goede manier verwoord! Ik weet dat jij en Sebas deze strijd aangaan, ik ben er voor je als je me nodig hebt. Ik ben trots op je en houd onwijs veel van je! Je bent STERK zus!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ook ik zit mee te janken..
    Wat erg.. Vreselijk oneerlijk! Gewoon een horror film...

    Heel veel sterkte!! <3

    Liefs, Sanne

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik had je al even persoonlijk gemaild. Sterkte

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve lieve Mara,

    Wat een verschrikkelijke KUTZOOI.

    Dikke kus.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. WAT?! met grote ogen en volverbazing lees ik je verhaal... dit kan toch niet? wat vreselijk....

    heb er geen woorden voor! in gedachten ben ik bij jullie en ik hoop zo zo zo zo zo veel dat er een goede behapbare behandeling voor je zal zijn

    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een verschrikkelijk nieuws! Heel veel sterkte!! x Marjan

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Jeetje men. Wat een k*t nieuws, alsof cf niet genoeg is. Maar wat fijn om te lezen dat je er zo strijdbaar in staat!! Heel veel sterkte.

    Liefs Elise

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Jeetje meis!! :(
    Megaaaa knuffel en je weet me te vinden he!

    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ongelooflijk en verschrikkelijk. Heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lieve Mara, wat een afschuwelijk nieuws. Inderdaad, alsof CF niet al genoeg is. Ik hoop dat je snel tot heel goede afspraken en een strak behandelplan kunt komen in het HAGA. Sterkte voor jou en voor iedereen om je heen.
    Liefs, Riet (van CF-cafe)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Achjee, wat verschrikkelijk oneerlijk en gewoon hartstikke Klote! Ik zit met open mond te lezen, want dat kán toch niet? Alsof CF niet erg genoeg is.

    Ik duim enorm met jullie mee voor datzelfde 'minst slechte' beeld en kan niet meer doen dan meehopen, dus dat doe ik!

    Heel veel sterkte!

    Liefs, Judith

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Lieve Mara..
    Hoe vet oneerlijk is dit...
    Hopelijk vlug duidelijkheid voor je en een goed behandelplan.
    In het haga zit je dan op je plek.
    veel sterkte en een dikke knuff

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Lieve Mara, wat een schrik, ik weet er alles van. Ik heb het 6 jaar geleden zelf mee gemaakt. Ben behandeld in het HAGa.
    Als je wilt mag je me mailen.

    Voor nu dikke knuffel en heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Lieve Mara.

    Jeeeee
    Ik schrik me rot. Wat verschrikkelijk.
    Heeeeel goed dat je naar Haga gaat om ingrepen te laten doen.

    Hou je taai.
    Dikke knuffel
    Elly

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Jézussss!!!! Wat heftig. Ik schrik hier enorm van.
    Goed van je dat je de regie aan 't Haga geeft. Zou mij ook veel meer geruststellen in een dergelijke situatie denk ik.

    Hou je taai meid. Dikke kus en wij denken aan je. Je kan het !!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Tjonge jonge, ook ik moet een traantje wegpinken.....zomaar een cf moeder

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Hallo Mara, ik kwam toevallig je berichtje tegen, je kent me niet, maar toch wil ik je ontzettend veel sterkte wensen en kracht toewensen. Hartelijke groeten van FAAG

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik kan alleen maar zeggen, wtf!!? Wat ontzettend oneerlijk :(
    Hang in there!

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Pffff, ik ken je niet, maar wil eigenlijk allerlei scheldwoorden opschrijven na dit blogje gelezen te hebben. Je zou inderdaad toch denken dat CF genoeg is... Heel, heel veel sterkte!! Veel liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  22. gewoon k.t. Verschrikkelijk. Liefs, Mirjam (een cf-moeder)

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Oooh wat een kut nieuws! heel veel sterkte!

    veel liefs Saskiaxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Lieve J, Wat een vreselijk bericht is dit. Wij wensen jou heel veel sterkte toe! Dat geldt natuurlijk ook voor jouw gezin en je familie! STERKTE!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  25. EN NOG EEN DIKKE KNUFFEL!!!
    lIEVE GROET, Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Lieve schat,

    Wat een verhaal, ik ben geschokt en emotioneel. Ik wil je alle kracht toewensen die de wereld te bieden heeft. Ik denk aan jou, sebas en vic en natuurlijk iedereen die om jullie heen staat.

    Dikke kus Linda

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Gewoon tien jaar en KVL -268

Gewoon vliegen!

Gewoon een Taaie Challenge en KVL -261