Gewoon 2014!

Op nieuwjaarsdag reden we naar het midden van het land om mijn ouders de beste wensen voor het nieuwe jaar toe te wensen. Onderweg kwam op de radio het nieuws voorbij.
Er waren auto's uitgebrand in Den Haag, er was iemand van het balkon gestort en er waren meerdere doden gevallen.

Hardop sprak ik mijn gedachten uit. Waarom het nieuws toch vrijwel altijd slecht nieuws moet bevatten? Waarom werd er bijvoorbeeld niet verteld hoeveel baby's er waren geboren toen de klok twaalf uur sloeg en het nieuwe jaar begon? Waarom werd er niet verteld dat Elise op 1 januari haar nieuwe longen kreeg (zo bijzonder!)?
Blijkbaar is slecht nieuws interessanter om te vertellen, belangrijker misschien.

Hoe lastig soms ook; ik wil me niet laten leiden door negatieve gedachten en gevoelens. Ik probeer (bijna) altijd ergens een zonnestraal, een lichtpuntje uit te halen. Het is het afgelopen jaar niet altijd gemakkelijk geweest om goede moed te houden, de lichtjes te blijven zien. Maar met de kracht van mijn geweldige mannen, lieve familie en vrienden en vele bekenden en onbekenden die onwijs met ons meeleefden, hebben we het oude jaar afgesloten.

Ik moet wel bekennen dat ik dit jaar om twaalf uur geen beloften meer heb gedaan.

Ik heb niet gezegd dat het vast een mooier jaar gaat worden.
Ik heb niet gezegd dat ik voor een gezond jaar ga.

Ik zie het allemaal wel.
Het is al snel beter dan afgelopen jaar, maar ik weet ook dat het nog slechter kan worden dan het afgelopen jaar. Dus doe ik er maar gewoon geen uitspraken meer over en hoop ik natuurlijk op betere dagen.

Er is slechts één voornemen wat ik blijf houden en dat is genieten van iedere dag!
En dat is wat ik jullie ook toewens voor het nieuwe jaar; geniet van iedere dag!