Gewoon aan de grote schoonmaak...
De laatste weken was het een beetje kwakkelen. Van meer hoesten, naar opeens veel buikpijn, naar weer veel hoesten. Vervolgens volgde de koorts, de pijn in mijn linkerlong, een extra orale kuur en als klap op de vuurpijl afgelopen weekeind een longbloedinkje.
Dat is overigens nog wel een minder glorieus verhaal. Vic nam deel aan Archikidz en ik besloot in de tussentijd op mijn e-bike wat door Rotterdam te gaan fietsen en te geocachen. Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik dus twee uur op de fiets door Rotterdam heb gereden (misschien wat te veel gedaan in deze conditie?) , maar hee... alles op het gemakje.
Net toen ik klaar was met mijn ronde, kwam er een flinke fluim opzetten. Ik zag niemand in de buurt, dus tufte het op de grond. Aiiiiiii, een verse rode vlek op de grond.
Ik zette mijn fiets snel aan de kant en voor het Fotomuseum heb ik in de plantenbak de rest van het bloed opgegeven. Ik schaamde me kapot, maar wist ook dat het er uit moest.
Een bezorgde mevrouw vroeg of ze me kon helpen en de medewerker van het museum kwam vragen of ik niet wat water wilde. Ik voelde me vooral erg ongelukkig. En vond het hele gebeuren vooral erg gênant.
Nadien nog wel een klein bloedinkje gehad en steeds spoortjes bloed in het sputum. Dat is niet goed!
Maandag moest ik in het ziekenhuis zijn vanwege een bezoek aan de oncoloog. Het goede nieuws is dat zij erg tevreden was en ik me over een jaar pas weer op de oncologie-afdeling hoef te melden.
Maar goed, ik ging in overleg met de CF-verpleegkundige en samen kwamen we er op uit dat er nu toch wel iets moet gebeuren. Dinsdag belde de arts me (fijn dat persoonlijke contact in het Haga!) en hebben we besloten dat ik met een intraveneuze kuur ga beginnen. Morgen word ik aangesloten en dan mag ik gelukkig met de pomp naar huis.
Ik ben er kort wel even verdrietig over geweest, omdat ik het liever niet heb natuurlijk!
Maar ik ben daarnaast ook heel erg trots en blij dat ik het veertien maanden zonder extra kuren heb volgehouden. Een nieuw persoonlijk record! :)
Dus zie ik het nu maar even als een 'grote schoonmaak' van mijn longen en hoop ik dan voor de start van de zomervakantie weer fit te zijn.
Dat is overigens nog wel een minder glorieus verhaal. Vic nam deel aan Archikidz en ik besloot in de tussentijd op mijn e-bike wat door Rotterdam te gaan fietsen en te geocachen. Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik dus twee uur op de fiets door Rotterdam heb gereden (misschien wat te veel gedaan in deze conditie?) , maar hee... alles op het gemakje.
Net toen ik klaar was met mijn ronde, kwam er een flinke fluim opzetten. Ik zag niemand in de buurt, dus tufte het op de grond. Aiiiiiii, een verse rode vlek op de grond.
Ik zette mijn fiets snel aan de kant en voor het Fotomuseum heb ik in de plantenbak de rest van het bloed opgegeven. Ik schaamde me kapot, maar wist ook dat het er uit moest.
Een bezorgde mevrouw vroeg of ze me kon helpen en de medewerker van het museum kwam vragen of ik niet wat water wilde. Ik voelde me vooral erg ongelukkig. En vond het hele gebeuren vooral erg gênant.
Nadien nog wel een klein bloedinkje gehad en steeds spoortjes bloed in het sputum. Dat is niet goed!
Maandag moest ik in het ziekenhuis zijn vanwege een bezoek aan de oncoloog. Het goede nieuws is dat zij erg tevreden was en ik me over een jaar pas weer op de oncologie-afdeling hoef te melden.
Maar goed, ik ging in overleg met de CF-verpleegkundige en samen kwamen we er op uit dat er nu toch wel iets moet gebeuren. Dinsdag belde de arts me (fijn dat persoonlijke contact in het Haga!) en hebben we besloten dat ik met een intraveneuze kuur ga beginnen. Morgen word ik aangesloten en dan mag ik gelukkig met de pomp naar huis.
Ik ben er kort wel even verdrietig over geweest, omdat ik het liever niet heb natuurlijk!
Maar ik ben daarnaast ook heel erg trots en blij dat ik het veertien maanden zonder extra kuren heb volgehouden. Een nieuw persoonlijk record! :)
Dus zie ik het nu maar even als een 'grote schoonmaak' van mijn longen en hoop ik dan voor de start van de zomervakantie weer fit te zijn.
he bah, als het zo goed gaat komt het altijd weer hard aan als er toch weer iets CFerigs gebeurt! HAGA is top, zou niet anders willen.
BeantwoordenVerwijderenSterkte met kuren en straks weer zo fris als een hoentje ,xxx
Dankje Els! Ik ben inderdaad ook reuze blij net mijn overstap naar het Haga!
BeantwoordenVerwijderenHoop dat jij weer een beetje stabiel bent. X
Ahhh wat balen zeg. We duimen mee dat infuuskuur goed z'n werk gaat doen. Betetschap. Liefs Esther
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Esther! Liefs.
BeantwoordenVerwijderenBij oncoloog alles oké, jippie!!
BeantwoordenVerwijderenSterkte met je kuur en hopelijk daarna weer voor een langere tijd klaar.
Precies! Dat is het plan! x
VerwijderenHoi hoi, wat naar te horen zeg, ik hoop dat je iv-kuur snel het beoogde effect heeft zodat je snel weer op de fiets door Rotterdam kan koersen! Beterschap, veel liefs
BeantwoordenVerwijderenVind het zo heerlijk op die e-bike cruisen met dit weer! Dus daar gaan we voor! Liefs
VerwijderenRot van de infuuskuur, fijn van de oncoloog. Ik vind het ook altijd naar als er iets in het openbaar gebeurt dat iedereen je zo aanstaart en alles. Zo gênant vind ik dat. Sterkte ik hoop dat je snel weer opknapt! Liefs Gwen
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar dus die gênante momenten? Balen is dat toch altijd! Ik ga zeker mijn best doen. Liefs terug!
VerwijderenHè bah wat een tegenvaller van je bloeding en je kuur... Gelukkig was bij de oncoloog alles goed.. xx
BeantwoordenVerwijderenHè bah wat een tegenvaller van je bloeding en je kuur... Gelukkig was bij de oncoloog alles goed.. xx
BeantwoordenVerwijderen