Gewoon Antwerpen.

Drie dagen voor vertrek, begon het weer... de stomme buik.
Rond, strak en pijnlijk is hoe mijn buik aanvoelde. En hoewel ik inmiddels bekend ben met regelmatig terugkerende CF-buiken, went het nooit. Buikpijn is gewoon een heel vervelende pijn, waar niet tegen op te slikken valt met pijnstillers.

Ik ging van de bank naar bed en weer naar de bank en wist niet hoe ik moest zitten, liggen of staan. Ik slikte paracetamol, nam laxeermiddel (Movicolon), happen roosvicee laxo, maar het bleef doodstil in mijn buik... Geen borrelende geluidjes, geen windjes, geen poep..., gewoon niks! Ik was moe, had geen trek.

De grote Maar was dat we een weekeindje Antwerpen gepland hadden staan. Het mannetje ging kamperen met opa en oma en zijn neefje en lief en ik zouden romantisch een weekeindje weg gaan.
Uiteindelijk besloten we vrijdag toch gewoon te gaan. Plukken die hap!

Dus gingen we samen fijn naar Antwerpen. Vrijdagavond kreeg ik net een half miso-soepje naar binnen, maar zaterdag trok de boel dan toch een beetje open in de buik. We crossten rond op onze stadsfiets.

Hoe handig; die kun je overal neer zetten en verderop weer een nieuwe fiets pakken. Dat scheelde een hoop lopen voor mij. Want erg fit was ik nog niet.

We liepen wat rond in de stad en ging natuurlijk langs bij een geweldige chocolatier.

Tussendoor rustte ik regelmatig uit of deed even een dutje op de hotelkamer.
's Avonds gingen we heerlijke sushi eten.

Maar daar had ik me helaas een beetje in vergist. Ik kreeg weer wat trek en at in rap tempo drie sushi-stukjes en wat sashimi en daar was mijn buik niet erg blij mee. Vervolgens maar toe zitten kijken hoe lief smakelijk verder at ;).

Maar hee, het gaf niet! We waren er mooi wel!! Lief en ik; samen in Antwerpen!! En natuurlijk is een stomme buik niet tof en natuurlijk is het zonde van al dat lekkere eten, maar we waren wel samen weg.

En die heerlijke chocolaatjes van de chocolatier, daar kun je ook gewoon thuis van smullen;

Ja, ja..., je ziet het goed! Het zijn heel bijzondere chocolaatjes!

 

 

Zondag hebben we onze lieve Vic weer gehaald, die het ook reuze had gehad. En hoe fijn het ook was om met zijn tweetjes weg te zijn, we zijn pas compleet met z'n drieën.

 

Tot slot nog wat liefde uit Antwerpen: