Gewoon met mezelf!
In februari voelde ik me niet top. Via de mail kreeg ik een nieuwsbrief van een atelier in Den Haag. De sympathieke kunstenares had ik leren kennen via de 'kunstkar' tijdens mijn verblijf in het Haga. Ze bood een schildervakantie in Frankrijk aan, precies in de week dat Vic met scouting op kamp zou zijn.
En ondanks mijn fysieke en mentale lusteloosheid ging er opeens een vonkje branden!
Dat leek me leuk!!!
Een week weg met mezelf. Weer leren vertrouwen op mezelf, maar ook nieuwe dingen leren in een groep waar ik niemand kende. Er waren wat haken en ogen, maar ik was getriggered.
Om een lang verhaal kort te maken; het ging uiteindelijk niet door! Ik moest een kamer delen met een onbekende en dat wil en kan ik niet meer. Naast dat ik gesteld ben op mijn privacy, rochel en hoest ik zo veel, wil ik ruimte om in alle anonimiteit mijn medicatie te nemen en wil ik gewoon met één borst in slaap kunnen vallen zonder dat iedereen direct ziet dat ik ook nog borstkanker heb gehad.
Maar er was een zaadje geplant. Dus zocht ik naar retraite-weken, balansvakanties en schildercursussen, maar niks kon me bekoren. Toen ik via natuurhuisje.nl een ontzettend leuk huisje zag, was ik verkocht!
Ik ging een midweek met mezelf op vakantie. Zo kon ik eerst Vic uitzwaaien, nog uit eten met Sebastiaan om me daarna terug te trekken in mijn huisje en op tijd terug te zijn om Vic weer te halen.
Het was heerlijk!!!
Ik deed de hele dag wat ik zelf wilde, zonder dat iemand wat aan me vroeg of dat ik rekening met iemand moest houden. Ik kneuterde fijn aan met mezelf. Ik haakte een tasje:
Zat met zicht op de weilanden lekker wat te tekenen;
En huurde een e-bike om te gaan geocachen;
Bovenal genoot ik van de rust. Van het met mezelf zijn.
Het is heerlijk om me te realiseren dat ik het (uiteindelijk weer) heel fijn heb met mezelf. Dat ik het gewoon redde in mijn eentje. Dat ik niet meer bang ben om alleen te zijn.
Ik genoot van het 'gewoon maar zijn'. 'De boel de boel'.
En van de prachtige vergezichten:
Volgend jaar weer! :)
En ondanks mijn fysieke en mentale lusteloosheid ging er opeens een vonkje branden!
Dat leek me leuk!!!
Een week weg met mezelf. Weer leren vertrouwen op mezelf, maar ook nieuwe dingen leren in een groep waar ik niemand kende. Er waren wat haken en ogen, maar ik was getriggered.
Om een lang verhaal kort te maken; het ging uiteindelijk niet door! Ik moest een kamer delen met een onbekende en dat wil en kan ik niet meer. Naast dat ik gesteld ben op mijn privacy, rochel en hoest ik zo veel, wil ik ruimte om in alle anonimiteit mijn medicatie te nemen en wil ik gewoon met één borst in slaap kunnen vallen zonder dat iedereen direct ziet dat ik ook nog borstkanker heb gehad.
Maar er was een zaadje geplant. Dus zocht ik naar retraite-weken, balansvakanties en schildercursussen, maar niks kon me bekoren. Toen ik via natuurhuisje.nl een ontzettend leuk huisje zag, was ik verkocht!
Ik ging een midweek met mezelf op vakantie. Zo kon ik eerst Vic uitzwaaien, nog uit eten met Sebastiaan om me daarna terug te trekken in mijn huisje en op tijd terug te zijn om Vic weer te halen.
Het was heerlijk!!!
Ik deed de hele dag wat ik zelf wilde, zonder dat iemand wat aan me vroeg of dat ik rekening met iemand moest houden. Ik kneuterde fijn aan met mezelf. Ik haakte een tasje:
Het is heerlijk om me te realiseren dat ik het (uiteindelijk weer) heel fijn heb met mezelf. Dat ik het gewoon redde in mijn eentje. Dat ik niet meer bang ben om alleen te zijn.
Ik genoot van het 'gewoon maar zijn'. 'De boel de boel'.
En van de prachtige vergezichten:
Ohhhh wat heerlijk en wat goed dat je tijd met jezelf hebt gehad. Klinkt heeeeeeeeel aanlokkelijk ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk zou zeggen: DOEN! :)
VerwijderenWat heerlijk, je brengt mij op ideeën. Groetjes
BeantwoordenVerwijderenAls je het adres nodig hebt, weet je me te vinden. ;)
VerwijderenWat heerlijk zeg! Stoer dat je het hebt gedaan.
BeantwoordenVerwijderen