Gewoon een praatje poep..!
Medio december kreeg ik last van mijn buik. Nu gebeurt me dit vaker. Inmiddels herken ik al vroeg de signalen en vaak krijg ik met een extra zakje macrogol (laxeermiddel) de pijn met een dag of drie weg. Ook dit keer lukte dat gelukkig, maar na een paar dagen kwam de pijn weer terug en nu erger.
Dus voegde ik twee zakjes toe, maar dat hielp niet.
Na overleg met het ziekenhuis, begon ik aan de twee liter laxeerdrank per dag (kleanprep). Op 24 december dronk ik de laatste liters om ‘s avonds aan te kunnen schuiven bij ons Vega pop up diner. Eerste kerstdag ging het redelijk, maar tweede kerstdag nam de pijn weer aanzienlijk toe.
Na overleg met het ziekenhuis besloten we opnieuw een ronde kleanprep (1 liter) in te gaan gecombineerd met twee zakjes macrogol. Weer vijf dagen (en de jaarwisseling) gingen al laxerend voorbij. Ik was het inmiddels goed zat, hing alleen maar met pijn op de bank en sliep snachts slecht door de pijn. Desondanks gingen we op 1 januari een midweek weg (volgend blog volgen de fotos!). Of ik nu thuis op de bank hing met Netflix, of in de weerribben...
Mijn buik leek zich langzaam te klaren, maar het daaropvolgende weekeind zat de hele boel weer 48 uur vast. Geloof me, dat is geen pretje. Dus op maandag maar weer naar het ziekenhuis, dit keer toch voor een echo. De echo was gelukkig goed. Behalve veel lucht in de darmen, werden er verder geen bijzonderheden waar genomen. De arts wilde me nu niet meer aan de kleanprep hebben omdat mijn darmen dan veel te lui worden. Het voorstel was om nu vier zakjes macrogol te nemen en zelf klysma’s te gaan zetten. WAT???
Het was zelf zetten of blijven, dus je begrijpt waar ik voor koos. Het gênante verhaal hierover zal ik je verder besparen. Maar ik kan achteraf wel zeggen dat het me 100 % is mee gevallen!
Inmiddels is mijn buik een dag of vier rustig en het is zo fijn om te merken dat letterlijk en figuurlijk alles weer begint te stromen in mijn lijf. Mijn hoofd wordt weer helder, ik krijg mijn energie terug en heb zelfs weer zin om een blogje te schrijven!
Dus binnenkort praat ik jullie verder bij over ons prachtige plekje in de weerribben, de uitslagen van de oncoloog in december en mijn bezoek aan de longpoli, want ook dat gaat gewoon door. En natuurlijk gauw weer een nieuwe ‘kracht van liefde’.
p.s. toch alvast een 'kracht van liefde' toegevoegd!
Dus voegde ik twee zakjes toe, maar dat hielp niet.
Na overleg met het ziekenhuis, begon ik aan de twee liter laxeerdrank per dag (kleanprep). Op 24 december dronk ik de laatste liters om ‘s avonds aan te kunnen schuiven bij ons Vega pop up diner. Eerste kerstdag ging het redelijk, maar tweede kerstdag nam de pijn weer aanzienlijk toe.
Na overleg met het ziekenhuis besloten we opnieuw een ronde kleanprep (1 liter) in te gaan gecombineerd met twee zakjes macrogol. Weer vijf dagen (en de jaarwisseling) gingen al laxerend voorbij. Ik was het inmiddels goed zat, hing alleen maar met pijn op de bank en sliep snachts slecht door de pijn. Desondanks gingen we op 1 januari een midweek weg (volgend blog volgen de fotos!). Of ik nu thuis op de bank hing met Netflix, of in de weerribben...
Mijn buik leek zich langzaam te klaren, maar het daaropvolgende weekeind zat de hele boel weer 48 uur vast. Geloof me, dat is geen pretje. Dus op maandag maar weer naar het ziekenhuis, dit keer toch voor een echo. De echo was gelukkig goed. Behalve veel lucht in de darmen, werden er verder geen bijzonderheden waar genomen. De arts wilde me nu niet meer aan de kleanprep hebben omdat mijn darmen dan veel te lui worden. Het voorstel was om nu vier zakjes macrogol te nemen en zelf klysma’s te gaan zetten. WAT???
Het was zelf zetten of blijven, dus je begrijpt waar ik voor koos. Het gênante verhaal hierover zal ik je verder besparen. Maar ik kan achteraf wel zeggen dat het me 100 % is mee gevallen!
Inmiddels is mijn buik een dag of vier rustig en het is zo fijn om te merken dat letterlijk en figuurlijk alles weer begint te stromen in mijn lijf. Mijn hoofd wordt weer helder, ik krijg mijn energie terug en heb zelfs weer zin om een blogje te schrijven!
Dus binnenkort praat ik jullie verder bij over ons prachtige plekje in de weerribben, de uitslagen van de oncoloog in december en mijn bezoek aan de longpoli, want ook dat gaat gewoon door. En natuurlijk gauw weer een nieuwe ‘kracht van liefde’.
Pfff wat een gedoe zeg!! Poeppraat is dan misschien gênant maar oh wat ben je blij zijn wanneer alles goed doorstroomt 😉 hier vandaag ook een jongen thuis met buikklachten...
BeantwoordenVerwijderen