Gewoon in de Quarantuin en de kracht van liefde -147

Het leven in de 'quarantuin' gaat ondertussen gewoon door. Laten we eerlijk zijn; als we deze thuiszit-periode hadden gehad in de winter (met regen, wind en kou) was het thuis zitten toch een stuk moeilijker geweest.

Gelukkig hebben wij een fijne achtertuin op het Zuidwesten en we kunnen dan ook al gauw genieten van de zonnestralen. Letterlijk en figuurlijk haal ik daar mijn energie vandaan en er zijn dus al veel uren doorgebracht op mijn stoeltje in de tuin.

Kijk maar eens goed hoeveel ik al buiten heb gezeten..

Soms lekker met mijn haakwerkje, een goed boek op de ereader of gewoon even online op mijn mobieltje. Omdat Vic en ik wekelijks een nieuwe bakmix uitproberen, heb ik er af en toe wat lekkers bij.

Ik vind het prachtig hoe de tuin zich, ondanks mijn gebrekkige waterbeleid, ontwikkelt in deze periode. Zoals je kunt zien hebben we binnenkort ook weer een hoop te proeven.

Over het waterbeleid gesproken, onze fruitbomen krijgen wel af en toe water. En nog wel van de allerliefste.

Als er eentje groeit en bloeit, is het deze wel. Het lijkt er op dat hij nu echt even groot is als ik. En daar is hij maar wat trots op :). Na de zomervakantie gaat hij naar het middelbaar onderwijs en het zal dan niet lang meer duren voordat hij me voorbij gaat. Voortaan mag ik tegen hem opkijken ;).

Ook in de tuin is er, naast mijn lieve mannen, een hoop liefde te vinden. Soms moet je er even goed naar kijken, maar als je oplet kun je het toch nog zien!