Gewoon Naarden en KVL -191

Vaders en ik hadden weer een coronaproof-afspraak gemaakt. Sinds vorig jaar, zoals jullie hier ook regelmatig lezen, kiezen we een leuke stad uit om samen te gaan wandelen en geocachen. Het is nu, over het algemeen, heerlijk rustig in de steden. We banjeren samen wat in het rond, we kletsen bij over de dagelijkse dingen en ik bepaal een te wandelen route om uiteraard ook caches te vinden. 

Gisteren gingen we naar het vestingstadje Naarden. Wat een prachtige omgeving om eens rond te lopen. 

We moesten dit keer een hoop vragen beantwoorden en ik had meerdere routes die door elkaar liepen. Het was een frisse dag, maar af en toe piepte het zonnetje er door en dat was heel aangenaam. 

Eén van de geocaches bracht ons naar het donormonument. Wat een prachtig en indrukwekkend beeld. Het staat er om alle (anonieme) donoren te eren, maar ook om getransplanteerden een plek te geven om naar toe te gaan. Het was een ontroerend (en) mooi beeld.

De kans is zeer groot dat ik zelf ooit een donororgaan nodig zal hebben, dus het was een soort bevreemdend om bij het monument te zijn. Dankbaar voor allen die mij voor zijn gegaan of hun organen geschonken hebben, maar ook bevreesd voor als ik zelf ooit moet. 

Mijn vader wilde graag een foto van mij maken voor het monument, maar dat voelde niet prettig. Er woedde een strijd van binnen die ik niet goed omschrijven kan. Misschien zag ik een mogelijke toekomst die ik eigenlijk nog niet wil zien? 

Was Naarden ook liefdevol? Absoluut!

Naarden is zeker een aanrader om een keer naar toe te gaan. Het is een prachtig stadje, met een heel klein centrum. Wel vond ik dat er veel auto's reden, ook in deze tijd. Overal staan bankjes om even op uit te kunnen rusten en alles ziet er goed verzorgd uit.