Gewoon een gastroscopie en KVL -228

In de herfst van 2021 belde mijn arts mij onverwachts toen ik net de Hema inging. Hij had mijn bloeduitslagen bekeken en zag dat mijn HB de laatste jaren steeds meer was afgenomen. Concreet betekende dit dat er sprake is van bloedarmoede. 

Na overleg met de MDL-arts besloot de longarts mij ijzerpillen voor te schrijven. Na drie maanden slikken, bleken deze nog niet veel voor me te hebben gedaan en was een consult bij de MDL-arts helaas toch nodig. De longarts gaf hierbij aan dat er dan zowel een endo- als gastroscopie plaats zou moeten vinden. Aiiiiiiiiiiii!

Na een week kon ik al terecht bij de MDL-arts. Helaas niet bij McDreamy dit keer, maar wel bij een enthousiaste en kundige vervanger. Op mijn vragen legde hij uit dat het kan zijn dat er vanuit de maag rode bloedcellen lekken en dit de oorzaak kan zijn van de bloedarmoede. Omdat ik drie jaar geleden al een endoscopie had gehad, vond hij deze niet nodig (YESSSS!) maar een gastroscopie was helaas wel nodig om dingen uit te kunnen sluiten.

Afgelopen vrijdag was ik aan de beurt. Op donderdag mocht ik mij toevallig al melden in het Haga voor een CT-scan van mijn longen, dus werd direct mijn PAC aangeprikt. Aangelijnd ging ik dus terug naar huis om mij op vrijdagochtend vroeg te melden bij de MDL-balie.

De zenuwen zaten inmiddels best hoog. Hoewel ik het allemaal goed relativeren kon, keek ik er niet naar uit om een slang te moeten doorslikken. Dit onderzoek heb ik ooit eerder gehad in het UMC en ik weet dat ik het slikken toen echt als heel vervelend heb ervaren. 

Gelukkig mocht ik wel met een roesje het onderzoek ondergaan dus ik hoopte gewoon weer in slaap te vallen net zoals bij de endoscopie. 

Om negen uur kwam een lieve verpleegkundige me halen. Na het doornemen van de benodigde gegevens riep ik enthousiast 'nou, ik ga lekker slapen. Jullie heel veel succes'. Ik kreeg een (bijt)ring in mijn mond geschoven en de arts spoot het roesje in mijn PAC. Ik voelde het wat tintelen en realiseerde me al snel dat ik gewoon wakker bleef. Aaaaaaaah neeeeeeeeee. 

Dus maakte ik helemaal mee dat ik de slang inslikte, de arts zijn onderzoek deed en de verpleegkundige mijn hoofd vasthield onderwijl lievig over mijn wang aaiend. Het duurde gelukkig niet al te lang en ik was erg blij toen de arts zei dat de slang er nu uit werd gehaald. Hij vertelde me dat er biopten zijn afgenomen en ik de uitslag krijg zodra deze bekend is. 

Terug naar de 'uitslaapkamer' hoopte ik nog op een kort tukje, maar dat lukte helaas niet, terwijl de ene na de andere patiënt al slapend terug kwam. :)

Gek genoeg lijkt het nu alsof de scopie al vijf jaar geleden heeft plaats gevonden, alsof ik het gedroomd heb. Dus blijkbaar was het toch een heel goed roesje! Het is heel raar, want ik was wakker en ik weet precies wat er is gebeurd maar ik heb er geen 'actieve herinnering' aan. 😜

Dus nu is het wachten op de uitslag en daarna verder kijken.