Gewoon een oraal kuurtje en KVL -281

Eind augustus mocht ik weer voor een controle naar de longpoli. Wat me thuis bij het wekelijkse blazen ook al was opgevallen; ik blies het net niet lekker weg. Het was niet een zorgelijke score maar wel significant lager dan de laatste keer.

Dus is mijn sputum nu uitgezet bij de microbioloog. De microbioloog gaat checken of ik nog wel het goede antibioticum vernevel. We vermoeden beiden dat daar het probleem zit. Omdat de kweek best even uit moet staan en mijn longarts in deze periode op vakantie is, hoor ik begin oktober pas meer.

Ik mocht ook overleggen met een collega van hem, maar ik schakel toch liever samen. Echter na twee weken blies ik thuis nog niet beter en dan schiet langzaam de stress er een klein beetje in. Steek ik niet te veel mijn kop in het zand door tot oktober te wachten? 

Een mailtje naar ons lieve CF-team bood uitkomst. Ik kreeg een oraal kuurtje voorgeschreven en ik hoop dat dit een eerste zetje weer in de goede richting gaat zijn. Er zijn geen alarmbellen, het kan ook gewoon even een dipje zijn, maar 'better safe than sorry'. 

Aanstaande zaterdag ga ik gewoon de Pink Ribbon wandeling lopen. Het ontroert me iedere keer weer hoeveel mensen mij willen sponsoren. Dank jullie wel daarvoor!💏



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Gewoon vliegen!

We zijn er nog niet over uit waar we deze zomervakantie graag naar toe willen en ook niet of we met de auto gaan of met het vliegtuig. Aangezien ik van een goede voorbereiding houd, belde ik het ziekenhuis om te vragen naar de vliegtest. Ik had er nog niet eerder één gehad en wist niet wat de voorwaarden waren voor deelname. Aangezien ik tijdens het sporten best een hoop zuurstof gebruik (3 liter tijdens cardio, 1 liter tijdens krachttraining) vroeg ik me af of ik nog wel zonder zuurstof mag vliegen. Mijn longfunctie is goed genoeg om te mogen vliegen, maar mijn saturatie lag wat in het grensgebied (onder de 95 en boven de 92) dus adviseerde de arts toch een vliegtest te doen. Tijdens de afname van een vliegtest blaas je twintig minuten via een soort longfunctie-apparaat (en helaas met een knijper op je neus) in een zak waarin het zuurstofgehalte wordt terug gebracht naar het percentage zoals het ook in het vliegtuig is. De saturatie is vervolgens bepalend of zuurstofgebruik nodig
Meer lezen

Gewoon alweer december en KVL -271

Afbeelding
Voordat ik het wist, was november alweer voorbij en heb ik die maand helemaal geen blogje geplaatst.  Op zich een goed teken natuurlijk, dat betekent ook dat ik niet zoveel te melden heb en alles gewoon z'n gangetje gaat. Ik mocht me eind november nog wel melden op de longpoli. Dit keer kon ik helaas niet blazen met mijn 'lievelings' maar ik probeerde al haar tips wel toe te passen (vooral het zitten als een soort gorilla 😃 op het puntje van mijn stoel).  En dit zorgde er voor dat ik een even goede longfunctie blies als de laatste keer met haar. Mijn arts was er voor de tweede keer niet en dat was wel jammer. Hoe aardig de verpleegkundig consulent ook is, ik raak altijd geïnspireerd en gerustgesteld door mijn eigen arts.  De afgelopen maand bleek ook dat, ondanks een kleine verslechtering van de osteoporose, ik moest stoppen met de medicatie hiervoor. Drie weken lang werd ik bijna dagelijks ingepland voor het telefonisch consult bij de oncoloog. Maar wie er belde.... ho ma
Meer lezen

Gewoon tien jaar en KVL -268

Afbeelding
Het is deze maand gewoon tien jaar geleden. TIEN JAAR... Was het leven destijds al best behoorlijk zwaar met alle opnames voor mijn CF, zo voelde ik tien jaar geleden voor het eerst dat knobbeltje in mijn borst zitten. Ik bleek  borstkanker  te hebben. Ik heb er hier al vaker over geschreven. Over de keuze om mijn borst te amputeren, geen chemo te kunnen nemen vanwege mijn CF en alle invloed die het had op onze angsten en gezin.  In augustus 2013 werd mijn borst  geamputeerd , de kanker werd letterlijk weg gesneden. Daarna ging het leven gewoon maar weer door. Ik had nog steeds CF en kreeg ook een hormoonkuur om mijn hormonen (en dus hopelijk ook de kanker) rustig te houden. Dit jaar stopte ik de hormoonkuur na bijna tien jaar gebruik.  Nu ben ik dus tien jaar verder en toch voelt het nooit alsof ik 'klaar ben met kanker'. Bij ieder pijntje dat ik voel, ergens in mijn lijf, komt de angst om de hoek kijken of het geen kanker is. Misschien toch nog een verdwaalde uitzaaiing of ee
Meer lezen