Gewoon rustig.
In huize B. keert langzaam de rust terug. En dat is natuurlijk genieten. Voor even lijkt ons leven op een gewoon leven. Net als dat van een ieder ander!
Vijf dagen per week sta ik vroeg naast mijn bed om Vic naar school te brengen. Het is vooral heuen om s' ochtends die boterham er in te krijgen. Vic gaat met plezier naar school, geeft de juf een hand en stapt vrolijk naar binnen. Zijn eerste schoolreisje (dierentuin) heeft hij net achter de rug.
Vervolgens ga ik terug naar huis en is er een enorme rust in huize B. Eigenlijk is dat goed. Ik heb de hele dag voor mezelf (Vic heeft een continu-rooster) en kan dus alle zorg en tijd aan mezelf besteden. Op het gemak de medicatie nemen, aan de fysiofitness (vanaf volgende week ga ik echt flink aan de slag), middagdutjes doen en weer wat kleine huishoudelijke taakjes oppakken.
Het zijn de kleine dingen in het leven waar we enorm van genieten. Met zijn drietjes in het grote bed, uitgebreid douchen zonder hoesten, een banaantje kopen en oppeuzelen in het dorp, samen op de bank zitten, 'Anne-meleines' (Madeleines dus) bakken, de leuke gesprekjes die we voeren.
Zo zagen Vic en ik vanochtend, op weg naar school, een oudere dame lopend met een klein hondje. Vic zei dat hij een lief, klein hondje zag lopen met een oude oma. Hij vroeg zich hardop af waarom de oude oma eigenlijk nog kon lopen. Het antwoord bedacht hij ook zelf: omdat ze grote voeten had! :)
Kortom: we genieten van de rust en het leven zoals we het graag leven. Koester wat je hebt!
Vijf dagen per week sta ik vroeg naast mijn bed om Vic naar school te brengen. Het is vooral heuen om s' ochtends die boterham er in te krijgen. Vic gaat met plezier naar school, geeft de juf een hand en stapt vrolijk naar binnen. Zijn eerste schoolreisje (dierentuin) heeft hij net achter de rug.
Vervolgens ga ik terug naar huis en is er een enorme rust in huize B. Eigenlijk is dat goed. Ik heb de hele dag voor mezelf (Vic heeft een continu-rooster) en kan dus alle zorg en tijd aan mezelf besteden. Op het gemak de medicatie nemen, aan de fysiofitness (vanaf volgende week ga ik echt flink aan de slag), middagdutjes doen en weer wat kleine huishoudelijke taakjes oppakken.
Het zijn de kleine dingen in het leven waar we enorm van genieten. Met zijn drietjes in het grote bed, uitgebreid douchen zonder hoesten, een banaantje kopen en oppeuzelen in het dorp, samen op de bank zitten, 'Anne-meleines' (Madeleines dus) bakken, de leuke gesprekjes die we voeren.
Zo zagen Vic en ik vanochtend, op weg naar school, een oudere dame lopend met een klein hondje. Vic zei dat hij een lief, klein hondje zag lopen met een oude oma. Hij vroeg zich hardop af waarom de oude oma eigenlijk nog kon lopen. Het antwoord bedacht hij ook zelf: omdat ze grote voeten had! :)
Kortom: we genieten van de rust en het leven zoals we het graag leven. Koester wat je hebt!
Heerlijk..... meer moet het soms niet zijn!
BeantwoordenVerwijderenGewoon rustig = gewoon zalig! Hopelijk gebeurt er gewoon een hele poos lekker helemaal niets! Enjoy!
BeantwoordenVerwijderenliefs, Marlies
Dat het maar heel lang zo mag blijven nu!
BeantwoordenVerwijderenWat fijn. Ik hoop dat het een tijdje lekker rustig blijft en lekker doorgaan met genieten.
BeantwoordenVerwijderen'k Moest trouwens enorm lachen om het antwoord waarom de oma nog kon lopen; 'vanwege de grote voeten.....' Whahahahaha. Heerlijk, die kinderlogica.
Kus.
Goed om te lezen zeg!!!
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffel, Sab