Gewoon bellisima!
Dus gingen we naar Italië. Omdat het weer in Nederland zo slecht was, besloten we plotsklaps een paar dagen eerder weg te gaan en boekten we op de valreep een prachtig hotel in Trento. Voor een structuurbehoeftig type als ik best even lastig en een heus avontuur. Opeens had ik nog maar twee dagen om alles voor te bereiden.
Dinsdagnacht vertrokken we naar Trento. Ik zal nooit meer de prachtige grijns van oor tot oor vergeten op het gezicht van Vic om twee uur 's nachts die uitriep: 'we gaan naar Italië' om vervolgens om half vijf al wakker te worden en te vragen of we er al waren en niet meer te gaan slapen.
De eerste dagen genoten we van de plotselinge rust, het prachtige hotel en aten we onze buiken rond bij de meest heerlijke restaurantjes.
Dinsdagnacht vertrokken we naar Trento. Ik zal nooit meer de prachtige grijns van oor tot oor vergeten op het gezicht van Vic om twee uur 's nachts die uitriep: 'we gaan naar Italië' om vervolgens om half vijf al wakker te worden en te vragen of we er al waren en niet meer te gaan slapen.
De eerste dagen genoten we van de plotselinge rust, het prachtige hotel en aten we onze buiken rond bij de meest heerlijke restaurantjes.
Chillen in de jacuzzi (Trento)
Vervolgens gingen we in het weekend door naar ons huisje aan het Gardameer. We hadden er een prachtig uitzicht en een geweldig zwembad. Het huisje was wat aan de krappe kant, maar prima te doen. Sebastiaan leerde er Vic los zwemmen en die is inmiddels helemaal watervrij! Verder hebben we vooral genoten van het gezelschap. Onze lieve vrienden verbleven er in de buurt en ook de buren vertoefden aan het Gardameer. Dus dat werd natuurlijk met elkaar bakjes koffie drinken en gezellig eten. Top!
Uitzicht op het Gardameer
Na een week gingen we weer verder. We hadden een tweede huisje gehuurd aan het Comomeer. Deze omgeving sprak ons wat meer aan; veel minder toeristisch en een meer ontspannen sfeer naar mijn mening. Ook nu voerden we eigenlijk de hele dag niet veel uit; we aten veelal buiten de deur en gingen dagelijks naar een strandje alwaar onze Vic zelf rond zwom. Grappig was het toen Vic aangaf, terwijl we op het strandje lagen, dat hij moest plassen. Wij gaven aan dat hij voor een keertje wel in het meer mocht plassen. Vic liep naar de rand van het meer, trok zijn broekje naar beneden en ging staand plassen... Je zag de andere gasten kijken 'bij wie hoort dat kind?'. Hoe genant, maar ook hoe komisch!
Mijn lieve mannen in het Comomeer
Afgelopen vrijdagnacht zijn we naar huis gereden. We kijken terug op een heerlijke gezinsvakantie; fijn relaxed! Het weer was, op wat buitjes in de eerste week na, prachtig, het eten heerlijk en het gezelschap geweldig!
Mjammie ..ik krijg al helemaal zin in onze vakantie aan het Garda en de Adriatische kust na jouw verhaal ! Fijn dat je genoten hebt , Ciao Carla
BeantwoordenVerwijderen