Gewoon Plan A.

Het vorige bericht was nog niet geplaatst, of mijn koorts steeg enorm, dwars door de paracetamol heen. Wat volgde was een vervelende nacht en dag en ik begreep dat het onvermijdelijk was om toch maar eens te gaan bellen met het Haga.

Dus mocht ik gister, of moest ik eigenlijk gisteren (want Vic en ik hadden hele andere leuke plannen gemaakt voor deze dagen die tot ons grote verdriet voor mij niet door konden gaan) me melden op de poli.

Hoewel eigenlijk plan B klaar lag voor alle partijen, een intraveneuze kuur, kozen we op basis van mijn geblazen longfunctie voor plan A. Ik blies namelijk minder slecht dan we allemaal verwacht hadden. Dat was goed nieuws.

De komende twee weken ga ik (de eerder geslikte) kuur combineren met een stootkuur prednison. En hopelijk gaat deze combinatie er wél voor zorgen dat ik me weer optimaal voel. Over twee weken is er dan weer een controle moment.

Opgelucht en met logeertas keerde ik weer huiswaarts. Vooralsnog de dans ontsprongen.
Hopelijk blijft plan B nog heel lang op het Haagse plankje liggen.