Gewoon Mara!

En weer is er een week van januari voorbij. Wat ik allemaal deed naast fietsen, trainen, geocachen en wat huishoudelijke klusjes?  Ik moest ten eerste weer langs het ziekenhuis. De oncoloog was vergeten om een bloedwaarde mee te laten prikken en wilde deze toch wel weten. Allemaal leuk en prima, maar ik blijf niet wekelijks naar het Haga rijden. Zeker als er niet echt noodzaak bij is. Dus dit keer had ik kunnen regelen dat ik mijn bloed bij de plaatselijke poli in mocht gaan leveren. Natuurlijk vind ik dit in de huidige tijd best weer even spannend. Het bezoeken van plekken waar veel mensen samen komen, doe ik nog steeds liever niet. Maar het was gelukkig goed geregeld en ik heb weinig passanten gezien.  In het kader van kneuteren begon ik aan een nieuw haakproject en maakte ik verse kippensoep. Sinds het haken van de 'coronadeken' was ik even helemaal klaar met mijn haaknaald. Ik probeerde nog wel een project op te pakken wat al een tijd ligt (grijs vest haken), maar kon de zi

Hoewel het misschien soms wat uitzichtloos lijkt, zijn er de afgelopen dagen ook weer genoeg genietmomentjes geweest.  Vanwege het 'onderzoek Lansingerland' werden Sebastiaan en Vic getest op Corona. Niet omdat ze klachten hebben, maar om keurig aan onze 'plicht' te voldoen. Gelukkig werden ze allebei negatief getest! Fijne bevestiging van wat we eigenlijk natuurlijk al dachten.  Ik kon deze week weer even fijn in de sportschool trainen. Mijn fysio is verbonden aan de sportschool en mag daarom gewoon gebruik maken van de trainingsruimte. Hoe fijn is het dan ook dat ik net in de koudste wintermaanden in een lege fitnesszaal kan trainen. Even niet meer vijf lagen over elkaar aan en ouderwets aan de krachttraining. Hoewel ik de sportschool vaak vervloekt heb en er soms echt met flinke tegenzin naar toe ging, is het nu zo fijn om er gewoon weer rond te kunnen lopen. Zolang de lockdown duurt, kan ik binnen trainen en als de lockdown eindigt, hoop ik dat het weer warm genoeg

Het was de tweede kalenderweek van het jaar. Er gebeurde weer heel veel en ook heel weinig.  Vic zit uiteraard nog steeds thuis online lessen te volgen. Zijn dagen duren soms lang; van 8.15 tot 15u is best een lange tijd achter je laptop. Gelukkig zitten er ook grappige en gekke opdrachten tussen. Zo moest hij voor drama een tijdperk uitbeelden met de spullen die hij thuis had. Dit werd het :) We hadden samen natuurlijk dikke pret. Voor gym moest hij drie kilometer wandelen, dus sprak hij met zijn schoolvriend af voor een rondje. Maar over het algemeen is het toch vooral veel luisteren en achter zijn laptop zitten. Tijdens de pauze doen we wel een gezellig koek- en koffiemomentje en ook van de lunch probeer ik wel wat gezelligs met hem te maken.  In onze gemeente bleek er een clusteruitbraak te zijn van de Britse mutatie en afgelopen week werd heel Lansingerland dan ook opgeroepen om zich te laten testen. Op de afgesproken beldag nam ik dan ook contact op om drie testafspraken te maken

Direct in de eerste week van het nieuwe jaar, werd ik verwacht op de longpoli in het Haga. Met alle nieuws over de komende vaccins, ook wel prettig om mijn longarts even te zien. Daarnaast merkte ik de laatste weken dat ik het toch wel heel vaak benauwd heb, dat zelfs fietsen op de e-bike me buiten adem brengt. Sebastiaan noemde ook dat hij vindt dat ik meer hoest. Daar waar ik zelf nog wel eens mijn kop in het zand kan steken, biedt hij me een goede 'graadmeter'.  Nu heb ik een hoop gedoe gehad met de levering van een medicijn. Het zou eerst niet meer gemaakt worden, dus moest ik het gebruik afbouwen (juni 2020). Toen werd het plotseling toch wel weer gemaakt en begon ik weer met opbouwen, om in november te horen dat het toch niet meer geleverd kan worden. Wat een gedoe! Van het afbouwen had ik veel last. Inmiddels slik ik nog maar twee tabletjes per dag (in plaats van acht). Deze medicijnen lijken er voor te zorgen dat ik aardig stabiel blijf en meer lucht heb (het werkt tege

De laatste week van de kerstvakantie zag er een beetje uit als heel 2020. Vic en ik gingen nog wandelen en uiteraard geocachen (...) met een vriendin en haar zoon. De jongens konden heerlijk rennen en vies worden in de Biesbosch en vriendin en ik konden op gepaste afstand bijkletsen.  En hoewel er een grijze dag was voorspeld, brak toch ook af en toe het zonnetje flink door.  Ook hielden we met z'n drietjes nog een dagje 'bankdag'. Bankdag is precies wat je je er bij voor stelt ;).  Ook de nacht brachten we door op de bank.  We ontvingen af en toe bezoek in de tuinkamer en kletsten bij met gezellige vrienden. Vic was lekker veel aan het gamen, dat vindt hij helemaal fantastisch als hij daar de ruimte voor krijgt.  Op oudejaarsdag dronk Sebastiaan een drankje met wat mannen in de tuinkamer, ging Vic (categorie 1) vuurwerk afsteken met zijn vriend van school en ging ik, om het af te toppen, nog een rondje geocachen op de fiets. Ik zag prachtige vergezichten. En even verderop