Gewoon kapitein!
Tijdens een intraveneuze kuur ben ik me er altijd erg bewust van dat ik alleen maar thuis mag zijn vanwege de thuiszorgtechnologie (mooi woord voor wordfeud!). Anders zou ik drie weken in het ziekenhuis moeten bivakkeren.
Hoewel ik thuis best in staat zou zijn om voor mezelf te zorgen tijdens een kuur, ben ik niet goed in staat om voor onze zoon en het huishouden te zorgen. Mezelf naar bed brengen en drinken pakken, lukt best. Maar vijf dagen per week vroeg op om Vic naar school te brengen, hem in zijn vrije uurtjes te 'entertainen', boodschappen te doen, stofzuigen, koken, ...., dat is me allemaal te veel. Mijn herstel moet in deze weken voorop staan.
Gelukkig hebben we de afgelopen weken dan ook weer de moeders in huis gehad. Zij bestieren het huishouden en kennen inmiddels feilloos de weg in onze woonplaats. Ik hoef niets anders te doen dan op de bank te zitten, naar bed te gaan als ik moe ben en lekker mee te kletsen en kroelen.
Vanavond gaat mijn moeder naar huis en vanaf morgen ga ik het weer alleen proberen. Nou ja alleen..., natuurlijk is Sebastiaan er ook maar zijn werk gaat natuurlijk gewoon door. Zonder verwachtingen en druk ben ik vanaf morgen weer kapitein op het schip. Ik heb me voorgenomen de boel de boel te laten en echt heel langzaam op te gaan bouwen. De boodschappen zijn al in huis en van het weekend is Sebas er gewoon.
Overigens is er bekend dat ik in de eerste week van april aan de beurt ben voor de echo-endoscopie. Ik kijk er nu al naar uit... ;-D
Hoewel ik thuis best in staat zou zijn om voor mezelf te zorgen tijdens een kuur, ben ik niet goed in staat om voor onze zoon en het huishouden te zorgen. Mezelf naar bed brengen en drinken pakken, lukt best. Maar vijf dagen per week vroeg op om Vic naar school te brengen, hem in zijn vrije uurtjes te 'entertainen', boodschappen te doen, stofzuigen, koken, ...., dat is me allemaal te veel. Mijn herstel moet in deze weken voorop staan.
Gelukkig hebben we de afgelopen weken dan ook weer de moeders in huis gehad. Zij bestieren het huishouden en kennen inmiddels feilloos de weg in onze woonplaats. Ik hoef niets anders te doen dan op de bank te zitten, naar bed te gaan als ik moe ben en lekker mee te kletsen en kroelen.
Vanavond gaat mijn moeder naar huis en vanaf morgen ga ik het weer alleen proberen. Nou ja alleen..., natuurlijk is Sebastiaan er ook maar zijn werk gaat natuurlijk gewoon door. Zonder verwachtingen en druk ben ik vanaf morgen weer kapitein op het schip. Ik heb me voorgenomen de boel de boel te laten en echt heel langzaam op te gaan bouwen. De boodschappen zijn al in huis en van het weekend is Sebas er gewoon.
Overigens is er bekend dat ik in de eerste week van april aan de beurt ben voor de echo-endoscopie. Ik kijk er nu al naar uit... ;-D
een endoscopie brrrrr...
BeantwoordenVerwijderenwat fijn dat moeders mee helpt thuis.
snel weer opknappen
Goed zo, langzaam opbouwen. Moest gelijk aan "De kapitein (niet deel 2 dus!)" denken van A&M. Hou jij de wacht maar, kunnen de mannetjes (en ik) veilig slapen.
BeantwoordenVerwijderenWel een beetje mosterd na de maaltijd, die endoscopie. Maar baat het niet, dan .. was ie wel vervelend :((
Groetjes Ad
Haha, dat liedje zat dus ook meteen in mijn hoofd! :-)
BeantwoordenVerwijderenMisschien een idee om dat liedje op je iPod op repeat te zetten tijdens de scopie. Denk je alleen maar aan je mannetjes. En Ad en mij. ;-)