Gewoon bijna naar huis!

Afgelopen weekend stond in het teken van verhoging die maar niet weg wilde en een buik die weer eens vast liep. Gelukkig hielp extra lactulose (in combinatie met de movicolon) voldoende om de boel te ledigen. Anders waren we maandag met klysma's begonnen...

De zaalarts stond gisteren niet te springen toen ik het had over thuiskuren. Hij gaf aan dat we het vandaag tijdens de grote visite zouden bespreken.

Dus zorgde ik vanochtend dat ik al vroeg gedouched was. Haren netjes, ogen een beetje opgemaakt en vooral niet hangend op mijn bed, maar zittend aan tafel. ;-D

Dokter h. gaf aan niet tevreden te zijn over mijn geblazen longfunctie en gezien mijn mooie fev1 van februari te verwachten dat er veel meer winst te behalen valt. Dit kon ik alleen maar bevestigen (en mee hopen). De medicatie die ik nu krijg is de juiste medicatie en goed afgesteld, maar hij wil graag ook nog een stootkuur prednison toevoegen.
Ik gaf aan wel voornemens te zijn naar huis te gaan. Het voelt doelloos om hier mijn tijd uit te zitten als ik ook thuis met mijn pomp op de bank kan gaan zitten. Ik zag dat mijn arts twijfelde, maar na overleg met dokter h.h. werd besloten dat ik naar huis mag en dan volgende week terug kom om te blazen.

Na een half uur liep de verpleegkundige binnen. Ze vertelde dat dokter h. en dokter h. eigenlijk in het overleg 's ochtends hadden besloten dat ik nog een week moest blijven voor de prednison. Blijkbaar hielp mijn charme-offensief ;). Daarnaast had ze van de cf verpleegkundige vernomen dat ik pas op z'n vroegst donderdag weg kan. Schijnt met de logistiek te maken, maar ik heb de cf verpleegkundige nog niet gesproken.

Dus enerzijds ben ik blij dat ik weg mag, anderzijds kan het me niet snel genoeg zijn. Ik zag mezelf vanavond al lekker thuis op de bank zitten en ik geloof dat dat nog even niet doorgaat.

Maar goed, wees blij met wat je hebt! En dat betekent dat ik deze week fijn naar huis kan :).

Laatste nieuws: ik mag morgenavond naar huis! Joepieeeeeeeee!