Gewoon geopereerd.

Daar zit ik dan. Anderhalve dag na de operatie.
Rechtop in bed. Geen zuurstof meer, drain verwijderd, borst weg.

De operatie is goed verlopen. Begin van de middag werd ik uitgevraagd en zenuwachtig en verdrietig ging ik naar beneden. Daar werd eerst de ruggenprik toegediend voor de lokale verdoving. Na een uur wachten, mocht ik de OK in.

Daar werden alle formaliteiten afgehandeld: 'uw naam en geboortedatum'?
'welke borst moet er af'? (links, niet rechts daar zit een post it: afblijven, deze niet;)).
'voorgeschiedenis'? Ja, CF natuurlijk zei de chirurg.

Toen de narcose werd toegediend, dacht ik: ojaaaaaa, zo voelde dat!

En dan opeens hoor je: 'mevrouw B, mevrouuuuuuuuuuuuuuw B., word eens wakker!'
'Potjandikkie', dacht ik, 'Dat ben ik en ik lig net zo lekker te slapen'.

Vier uur nadat ik de OK inging, werd ik wakker geroepen door de anesthesist. En gek genoeg was ik daarna ook direct wakker. Slapen wilde ik niet meer. De chirurg stond naast mijn bed om te vertellen dat de operatie goed was verlopen. Het plaatsen van de Pac was lastig geweest en had veel tijd gekost. Vervolgens was de borst verwijderd en de poortwachtersklier. Het eerste zicht op de klier is goed! (Topnieuws!). Echter de klier wordt de komende week verder onderzocht, dus niks is nog zeker.

Ik begon te huilen en er werd gevraagd of mijn man naar boven moest komen. Heel, heel graag.
Dus daar kwam mijn lieve vent. Zo blij om hem te zien!
Ondanks dat er bedacht was dat ik een nachtje moest overblijven op de ic of medium care, ging het zo goed dat ik na een uur terug mocht naar mijn eigen kamer!!!

Vervolgens lag ik klaarwakker in mijn bed en snachts om drie uur nam ik toch maar even een slaappilletje om nog wat uurtjes te maken.

Gisterochtend kwam direct de mama-verpleegkundige om samen met ons de wond te bekijken. Een moment wat ik liever niet hier deel. Enorm zwaar en heftig.

Langzaam werd ik gisteren weer meer mens. De zuurstof mocht er af omdat mijn saturatie prachtig bleef. De fysio kwam een paar keer oefenen om mijn arm te trainen en de ademhaling te stimuleren, de chirurg kwam langs en toonde zich tevreden over de wond, de drain mocht uit mijn oksel, ik zat wat op de stoel naast mijn bed en ik at en dronk weer.

Ook kwam ons kleine mannetje op bezoek. Een van de eerste dingen die hij vroeg 'mag ik even kijken?' en voordat ik het wist keek hij via het boordje van mijn operatiehemd naar binnen. Prachtig hoe kinderen dit oppakken en aangaan.

Vandaag wordt hoogstwaarschijnlijk de Pac aangeprikt. Deze zit me nog wel erg in de weg. Het slangetje loopt net niet mijn hals in. Naar het schijnt wordt het minder gevoelig. Zowel links (borst) als rechts (Pac) ben ik dus niet geheel mobiel, maar daar wordt aan gewerkt. Ik hoest gelukkig niet veel (met dank aan de iv kuur waar ik mee bezig was). Hoesten is eigenlijk vooral gevoelig in de hals en spannend om te doen.

De eerste spannende uren zijn nu dus achter de rug. Nu volgt het herstel en alles verder een plekje geven. Volgende week krijgen we dan de verdere uitslagen van de kweek en een mogelijk behandelplan te horen. Fingers crossed!






Reacties

  1. Fijn dat de operatie goed verlopen is en dat je niet naar de IC hoefde. En heerlijk toch, die eerlijkheid en dat ongeforceerde van Vic. Lekker mannetje.
    Heel veel sterkte met verder opknappen en ik hoop op een goede uitslag van het weefselonderzoek.
    Liefs, Riet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik kijk vandaag tijdens stapuur even om het hoekje bij je.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel veel sterkte nu je zoveel meegemaakt hebt in een klein poosje. Wees jezelf, je hoeft je niet anders voor te doen dan je je voelt. Alle goeds toegewenst ook voor je man en Vic!
    Groeten,
    Anja

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben een regelmatige lezer van je blog, 1 van de vele die nooit reageren. Nu kan ik hier niet weggaan zonder reactie achter te laten.
    Sterkte wil ik jou wensen met de genezing, fijn dat de operatie goed is gegaan!
    Sterkte wil ik jullie wensen in deze moeilijke periode van jullie leven, gelukkig hebben jullie veel steun aan elkaar want wachten op zo'n belangrijke uitslag is zenuwslopend.
    Ik kom regelmatig 'bij' lezen kijken hoe het met je gaat.

    Lieve groet Bea


    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve griet, Wauw,dat heb je weer achter de rug. Super dat jouw vent ook gereageerd heeft in je blog. Ik wordt steeds verdrietig als ik jullie verhalen lees. Maar..., nu moet het afgelopen zijn en duimen we voor alleen nog maar vooruitgang. Het zal moeilijk zijn om te wennen dat je maar 1 borst hebt. Maar gelukkig ben je niet alleen en krijg je veel steun van je naasten. Lieve griet, toi toi toi, we duimen dat de uitslag straks goed is. Lieve groet, Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Mara, wat ben je toch een topper!!
    Gelukkig is de operatie goed gegaan..
    Dikke respect voor jullie! Heel knap hoe jullie hier mee omgaan!

    Veel kracht en sterkte!!
    Dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zo blij om te lezen dat deze hindernis genomen is, en ook nog op deze manier!
    Nu eerst maar eens opknappen en aansterken en dan weer opladen voor het volgende.
    Net als vele anderen was ook ik erg ontroerd door de lieve blogpost van je fantastische man. Jullie team staat er en daar mag je heel erg trots op zijn.
    Hou vol en ga door lieve meid. X

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heel veel sterkte van een moeder van een dochter met cf.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Lieve Mara, wat een opluchting dat het totdusver goed is verlopen. Nu eerst herstellen van de operatie en de onderzoeken afwachten, het blijft spannend. Maar de eerste klap is een daalder waard dus...
    Heerlijk dat je weer op je eigen kamer bent, daar voel je je toch meer thuis dan op de ic. Lekker bezoek ontvangen van je lieve mannen en natuurlijk ook weer de balans vinden, het is heel wat om te verwerken.
    Lieve groet, Els

    BeantwoordenVerwijderen
  10. fijn dat de operatie achter de rug is... op naar herstel

    dikke knuffel
    Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Zus, zó trots op jou!!! En op Sebas en Vic! Hopelijk mag je snel naar huis om verder te herstellen en het leven op te pakken met je mannen! Héle dikke kus van je zus

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Fijn dat de operatie goed verlopen is, hopelijk vlug de uitslagen en een goed behandelplan.
    veel liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hele dikke knuffel! Wat heb je dit toch weer mooi geschreven, en hoe heftig het ook is, zoals ik je vandaag door het zkh zag lopen, merk je daar niks van! Je staat enorm sterk in je schoenen en wat fijn dat je zo'n man en zoon hebt! Dat zal een enorme steun zijn.

    Ik hoop ook op een goede uitslag!

    Liefs, Judith

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat ben je ook een topper. En wat fijn dat de operatie goed verlopen is.
    Hopelijk duurt het niet zo lang voor je de uitslagen hebt en daarna verder kunt met behandelen.

    Dikke kus.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Gewoon tien jaar en KVL -268

Gewoon vliegen!

Gewoon een Taaie Challenge en KVL -261