Gewoon naar huis!
Ja... je leest het goed..
GEWOON
NAAR
HUIS!
Ik was net zo verbaasd als jij nu...
Laat ik bij het begin beginnen. Maandag zou er een broncho plaats vinden, maar die werd afgezegd. Omdat ik van het weekeind dacht dat ik een klein bochtje had genomen; de saturatie ging, met zuurstof, net wat omhoog, ik leek soms wat minder te hoesten en maandag bleek de ontstekingswaarde gedaald te zijn.
's Middags blies ik weer een iets betere longfunctie. Nog steeds niet zo goed als bij opname, maar wel de best geblazen longfunctie tijdens de opname. Echter had (en heb) ik nog wel steeds verhoging.
Dinsdag stonden de dokters H. aan mijn bed en vertelden dat ik voor het weekeind naar huis mag. Ik was verbaasd, verbijsterd zelfs en baalde van mezelf dat ik niet blijer was. 's Avonds kwamen dan ook de tranen.
Ik legde aan de lieve verpleegkundige uit dat ik natuurlijk heul blij ben dat ik naar huis mag. Laat dat voorop staan! Het gemis van mijn mannen is het lastigste geweest in deze zeven weken. En ik kijk uit naar mijn eigen bank, koffie, bed en douche. Het domweg bij elkaar mogen zijn.
Maar toen ik aan deze opname begon had ik een ander beeld bij mijn 'naar huis gaan'. Ik zou net als anders even twee, drie weekjes gaan kuren, dan weer een fantastische longfunctie hebben, geen sputum meer en helemaal 'het vrouwtje' weer zijn.
Nu ga ik naar huis met een orale kuur (Dalacin/Clindamycine) die er de komende maanden voor moet gaan zorgen dat ik verder opknap in combinatie met de verneveling van Meronem (wat ik nu door het infuus kreeg). Het idee is dat de anaerobe bacteriën in mijn longen zorgen voor de onrust en verhoging. Het kan echter nog maanden duren voordat we dit rustig krijgen. Er zijn zeer veel actieve ontstekingen te zien in mijn longen, maar qua pseudemonas bacterie is de behandeling nu even klaar.
Ook moet ik elf keer per dag van alles gaan vernevelen of pufjes van nemen.
Verder moet ik met zuurstof gaan sporten omdat mijn saturatie veel te snel en te ver dipt tijdens beweging. Ik vind het een dingetje; moet ik voortaan naar mijn hippe sportschool met een tankje...
Vanmiddag krijg ik ook een arterieel bloedgas om te bepalen of ik thuis ook aan het zuurstof moet.
Dus vandaar even de verbijstering en tegenstrijdige gevoelens. Maar verder ben ik natuurlijk dolblij dat ik morgen naar de mannen mag. Vanmiddag ga ik het aan Vic vertellen en morgen zit ik dan de hele dag te stralen op mijn eigen plekje op de bank omringd door mijn lievies!
GEWOON
NAAR
HUIS!
Ik was net zo verbaasd als jij nu...
Laat ik bij het begin beginnen. Maandag zou er een broncho plaats vinden, maar die werd afgezegd. Omdat ik van het weekeind dacht dat ik een klein bochtje had genomen; de saturatie ging, met zuurstof, net wat omhoog, ik leek soms wat minder te hoesten en maandag bleek de ontstekingswaarde gedaald te zijn.
's Middags blies ik weer een iets betere longfunctie. Nog steeds niet zo goed als bij opname, maar wel de best geblazen longfunctie tijdens de opname. Echter had (en heb) ik nog wel steeds verhoging.
Dinsdag stonden de dokters H. aan mijn bed en vertelden dat ik voor het weekeind naar huis mag. Ik was verbaasd, verbijsterd zelfs en baalde van mezelf dat ik niet blijer was. 's Avonds kwamen dan ook de tranen.
Ik legde aan de lieve verpleegkundige uit dat ik natuurlijk heul blij ben dat ik naar huis mag. Laat dat voorop staan! Het gemis van mijn mannen is het lastigste geweest in deze zeven weken. En ik kijk uit naar mijn eigen bank, koffie, bed en douche. Het domweg bij elkaar mogen zijn.
Maar toen ik aan deze opname begon had ik een ander beeld bij mijn 'naar huis gaan'. Ik zou net als anders even twee, drie weekjes gaan kuren, dan weer een fantastische longfunctie hebben, geen sputum meer en helemaal 'het vrouwtje' weer zijn.
Nu ga ik naar huis met een orale kuur (Dalacin/Clindamycine) die er de komende maanden voor moet gaan zorgen dat ik verder opknap in combinatie met de verneveling van Meronem (wat ik nu door het infuus kreeg). Het idee is dat de anaerobe bacteriën in mijn longen zorgen voor de onrust en verhoging. Het kan echter nog maanden duren voordat we dit rustig krijgen. Er zijn zeer veel actieve ontstekingen te zien in mijn longen, maar qua pseudemonas bacterie is de behandeling nu even klaar.
Ook moet ik elf keer per dag van alles gaan vernevelen of pufjes van nemen.
Verder moet ik met zuurstof gaan sporten omdat mijn saturatie veel te snel en te ver dipt tijdens beweging. Ik vind het een dingetje; moet ik voortaan naar mijn hippe sportschool met een tankje...
Vanmiddag krijg ik ook een arterieel bloedgas om te bepalen of ik thuis ook aan het zuurstof moet.
Dus vandaar even de verbijstering en tegenstrijdige gevoelens. Maar verder ben ik natuurlijk dolblij dat ik morgen naar de mannen mag. Vanmiddag ga ik het aan Vic vertellen en morgen zit ik dan de hele dag te stralen op mijn eigen plekje op de bank omringd door mijn lievies!
Ach lieverd, wat snap ik je goed. Off course wil je graag naar huis maar ik snap dat je geen gat in de lucht springt. Je wil nml 'beter' naar huis gaan dan hoe je het ziekenhuis in gekomen bent. En nu lijkt het alsof het allemaal voor niks is geweest. Dat is natuurlijk niet zo....maar jouw gevoel zegt nu even iets anders. Ik vind het echt naar voor je. Ik hoop dat je thuis toch verder opknapt waardoor je uiteindelijk gaat voelen dat deze lange opname niet voor niks is geweest. Voor nu je laatste nachtje in het ziekenhuis en dan morgen onbeperkt knuffelen met je mannen.
BeantwoordenVerwijderenKeep strong, ik denk aan je.
Dikke kus
eindelijk zus! NAAR HUIS! NAAR JE MANNEN!!! xxx
BeantwoordenVerwijderenLekker naar huis en hopelijk daar nog meer opknappen. 11x vernevelen?! Tjonge das al een dagtaak. Sterkte hoor en geniet lekker morgen ♡
BeantwoordenVerwijderenTja, fijn naar huis maar ik snap je dubbele gevoel. Hoop dat je thuis toch nog wat lf erbij sprokkelt!
BeantwoordenVerwijderenYes, naar huis! Kan me het dubbele gevoel ook heel goed voorstellen, dat wel! En sporten met zuurstof, ik doe het nu bijna twee jaar, vond het ook echt een ding maar levert heel veel voordeel op. Alleen zit ik niet bij een hippe sportschool maar een iets minder hippe fysio praktijk waar de drempel misschien toch lager is. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderen