Gewoon neurologie en KVL -199

Op 17 en 18 mei had ik die enge 'aanvallen' waardoor ik op 18 mei op de SEH terecht kwam. Omdat ik ook last had van uitval en hoofdpijn, werd er een MRI bij me gedaan. In principe was de uitslag daar goed van zoals ik schreef in mijn eerdere bericht. Er was echter één 'maar' om eerlijk te zijn. 

Deze 'maar' wilde ik nog even niet delen, inmiddels weet ik er wat meer over en kan ik het met jullie delen. Tijdens het maken van de MRI zijn ze bij toeval (een toevalsbevinding) een klein tumortje tegen gekomen op mijn hersenvlies. Dit 'bultje' (zoals ik het liever noem) is niet de veroorzaker van de klachten die ik had en zit ook precies tegengesteld aan de plek waar ik de hoofdpijn voelde. Ze noemen dit een meningeoom. 

Afgelopen week zag ik voor het eerst de (assistent) neuroloog die me wat meer toelichting gaf over dit bultje. Het bultje is als het ware een stukje verhard hersenvlies, dat daardoor wat opzwelt naar buiten toe. In de meeste gevallen groeit dit bultje nauwelijks en kan ik er gewoon oud mee worden. Het is mogelijk dat dit bultje er al jaren zit en we er dus nu toevallig achter zijn gekomen. Doordat het ook niet is gaan oplichten door de contrastvloeistof, is dit een extra bevestiging dat het geen kwaadaardige tumor is. 

Er is ook geen verband met mijn borstkanker (vroeg ik me af). Het is geen uitzaaiing van de kanker maar echt een verharding van het vlies. Als het niet groeit, zal ik er verder ook geen last van gaan ondervinden en kan het gewoon blijven zitten waar het zit. 

In augustus moet ik opnieuw onder de MRI, er zal dan gekeken worden of het groeit. Deze tweede MRI gaat dan weer bepalen hoe snel ze me weer terug willen zien. Als het allemaal rustig blijft, kan het zijn dat ik jaarlijks of tweejaarlijks een MRI krijg. Omdat ze het nu eenmaal gevonden hebben, zullen ze me de rest van mijn leven via MRI blijven controleren. 

Ik ben er rustig onder. Het is de zoveelste diagnose en ik hou gewoon maar goede moed dat het bultje zo klein blijft als dat het nu is. Bij negentig procent van de patiënten is dat zo, dus laat ik nu maar eens bij die negentig procent horen :).