Gewoon nep voor nep!

Goed, oktober was dus borstkanker-maand.
En ook voor mij stonden er in oktober nog twee borst-uitjes gepland.

De eerste dag van oktober (precies negen weken na mijn borstamputatie) maakte ik een afspraak bij de lingeriewinkel twee dorpen verderop om een uitwendige prothese uit te gaan zoeken. Ik was klaar met de wijde shirts, mijn litteken geneest goed en ik wilde gewoon weer alles kunnen dragen wat er in mijn kast hangt. Dus vroeg ik vriendin E. om met me mee te gaan voor een bijzonder 'uitje'. Gewoon omdat ik E. lief vindt en omdat we, toen ik nog gewoon twee borsten had, ook altijd samen voor lingerie gingen kijken (lang leve de MD-stocksale ;)).

's Ochtends vond ik het alles behalve tof.
De tranen kwamen en ik zei tegen Sebas dat ik 'dit uitje nooit had gewild.
Dat ik het stom vond. Dat ik geen prothese wilde. En al helemaal niet zo'n lelijke prothese-bh...'

Maar eigenlijk werd het best een soort van gezellig uitje. We troffen een leuke verkoopster, één die direct was, recht door zee. En daar hou ik van.
De verdere details zijn iets te persoonlijk voor hier. 
Het belangrijkste is: ik slaagde! En we vierden het met een taartje :).

Inmiddels loop ik dus weer een soort van 'met twee borsten' in het rond. Als je me niet kent, zou je niet kunnen verzinnen dat één borst 'nep voor nep' is (zoals Vic dat zo mooi zegt). Het is fijn om weer voor mijn kast te kunnen staan en in principe alles te kunnen dragen. Het is fijn om er weer een soort van normaal uit te zien.


Het tweede borst-uitje was eveneens op eigen initiatief; ik wilde naar de sauna! Gewoon samen met Sebastiaan heerlijk een dagje relaxen. In het verleden gingen we vaker naar een sauna, dus stelde ik hem voor om na het bezoek aan de oncoloog de boel de boel te laten en heerlijk te gaan 'sauneren'.

Het klonk als een goed uitje, maar ook hier kwamen 's ochtends de tranen.
'Waarom moet ik van mezelf nu weer naar de sauna? Mijn operatie is pas tien weken geleden. Ik vind het enggggggg!'.  

Lieve Sebastiaan zei natuurlijk dat ik me ieder moment kon bedenken en we dan gewoon iets anders fijns samen zouden gaan doen. Maar jullie kennen me; ik zette door!

Mijn kleding uitdoen in de kleedkamer was spannend. De eerste sauna binnenlopen was nog spannender. Maar op een zeker moment wende het. Om eerlijk te zijn kijk ik ook naar iemand als hij of zij binnenkomt. Mensen doen dit ook bij mij, maar kijken dan nog een tweede of derde keer omdat ze iets 'bijzonders' zien. En dat begrijp ik! Dat zou ik ook doen!
Daarnaast dacht ik (muts die ik ben..) 'kijk maar goed, want als het mij kan overkomen, kan het jou ook overkomen!'.

Uiteindelijk werd het dus een heerlijke dag en samen met lief ging ik helemaal Zen naar huis! :)